Corsair Neutron XT in de test

Als je SSD-controllers los wilt zien van de mainstream van Marvell en Samsung, is Corsair altijd een goede kandidaat. Enige tijd geleden kwamen we de LAMD LM87800-controller tegen in Corsair's Neutron GTX, die erg goed presteerde. Met de Neutron XT kreeg de GTX een opvolger op basis van de Phison S10 controller.

Intro

De voormalige pure opslagspecialist heeft de focus nu duidelijk verlegd. Zowel de 08/15 als de enthousiaste gamers zijn vandaag de doelgroep van Corsair geworden, die men naast geheugenmodules met behuizingen, muizen of toetsenborden, voedingen en natuurlijk ook met SSD's voor elke prijsklasse zou willen bedienen. Feit blijft echter dat Corsair zijn naam altijd in verband met kwaliteit wil zien en daardoor kunnen de producten wat duurder zijn.

Aangezien Corsair de controller en NAND-flash voor SSD's op de markt koopt, is er natuurlijk een grotere flexibiliteit in de gebruikte technologie. Een verbinding met een specifieke controllerfabrikant is echt niet te vinden met Corsair: LAMD controller in de Neutron GTX, Silicon Motion in de Forceer LX en nu Phison S10 in de Neutron XT. De fabrikant probeert voor elke serie en het bijbehorende segment het juiste model te vinden om de best mogelijke constructie te creëren.

De Phison insert is niet zo nieuw voor Corsair, want het kleinere broertje Phison S8 werd al gebruikt in de Force LS. Phison je ziet jezelf praktisch als een ouwe rot op de markt, want het Taiwanese bedrijf ontwikkelt en produceert al 15 jaar controllers voor flash-gebaseerde opslagmedia.

Met de Neutron XT plaatst Corsair een fris model in het prestatiesegment voor thuisgebruikers en vertrouwt nu op de combinatie met Phison S10 en Toshiba NAND. We testen wat het nieuwe prestatiemodel kan doen.

SSD-bladwijzers:

• structuur
• Leeg of gratis?
• Draag nivellering
• De wortel van alle kwaad: Read-Modify-Writes afvalverwijdering
• Reservegebied en overprovisioning
• TRIM verwijdert niet!
• Snelheid
• SLC, MLC, eMLC, TLC
• SSD-caching - hoe

Recente SSD-beoordelingen:

• AMD / OCZ Radeon R7 SSD met 240 GB
• OCZ ARC 100 met 256 GB
• Cruciale MX100 met 256 GB
• Corsair Force LX met 256 GB
• Cruciale M550 met 256 GB en 1 TB
• SanDisk Extreme II en Ultra Plus
• Samsung 840 Pro en EVO
• SSD herstart

De testkandidaat

Kerngegevens en technologie

Zoals eerder vermeld, is het hart van de XT de Phison S10-controller. Het is een quad-core CPU, waarbij de taken strikt moeten worden verdeeld: één core zorgt voor de verzoeken van het hostsysteem en drie cores zorgen voor rekenintensieve interne taken zoals garbage collection en analyse Uitvoering van slijtage-egalisatie. In de volgende tabel worden de eigenschappen van de XT kort vergeleken met die van het vorige high-end GTX-model.

De NAND-flitser is aangesloten op de controller met maximaal acht kanalen en bestaat uit Toshiba MLC-NAND van de A19nm-klasse. De 240 en 480 GB-versies zijn geschikt voor 64 Gbit-dies, terwijl de 960 GB-versie 128 Gbit-dies gebruikt.

SmartFlush en GuaranteedFlush

Corsair noemt de SmartFlush- en GuaranteedFlush-technologieën in de gegevens om te beschermen tegen datacorruptie in het geval van een stroomstoring. Het doel van SmartFlush is om de tijd dat gegevens in de cache staan ​​te minimaliseren. Dit verkleint alleen de kans dat er bij een stroomstoring nog gegevens in de cache staan ​​of dat er minder gegevens in staan.

GuaranteedFlush vertrouwt echter op het flush cache-commando (E7h) van de ATA-specificatie, die wordt ondersteund door de Phison S10. Dit commando kan worden gebruikt om het wissen van de cache op de NAND of harde schijf op een gecontroleerde manier te activeren. Kritieke gegevens zoals de mappingtabel kunnen op deze manier consistent worden gehouden.

Zoals bij de meeste consumentenschijven, zijn er geen condensatoren op de SSD die de schijf gedurende een korte tijd van stroom kunnen voorzien. Op dit punt moet er omwille van de vergelijkbaarheid nogmaals op worden gewezen dat aanvankelijk werd aangenomen dat schijven zoals de Crucial MX100 overeenkomstige condensatoren hadden. Maar dit is niet wat we zoeken hier zijn ontvangen.

Samenvattend kan men stellen dat de Corsair XT, net als de concurrentie, geen "noodstroomcondensatoren" heeft, maar toch kan zorgen voor de consistentie van de mappingtabel en bestaande data. De te schrijven gegevens worden zo snel mogelijk vanuit de cache naar de NAND-flash doorgegeven om het verlies van nog niet geschreven gegevens bij een stroomstoring te minimaliseren.

Onderdelen

De SSD versleutelt data met 256-bit AES, maar ondersteunt helaas niet de TCG Opal-specificaties, die nodig zijn voor het gebruik van bijvoorbeeld Microsoft's eDrive-standaard. Helaas is er ook geen ondersteuning voor de extra energiebesparende modi zoals DevSleep en HIPM + DIPM. De schijf is daardoor minder geschikt voor mobiel zakelijk gebruik of gebruik in kleine mobiele hardware, waar een zeer laag inactiviteitsverbruik belangrijk is.

levensduur

Corsair garandeert een schrijfprestatie van 124 terabyte gedurende de levensduur van de flitser. Aangezien de waarde hetzelfde is voor de drie typen omvormers, kan worden aangenomen dat de waarde vrij laag is ingesteld. Op een schijf van 960 GB, die vier keer zo groot is, zouden de cellen maar een kwart zo vaak worden geladen als wanneer de 124 terabytes naar de kleine versie van 240 GB zouden worden geschreven. Het komt erop neer dat u een gegarandeerd schrijfvolume van bijna 70 gigabyte per dag krijgt als u de garantieperiode van vijf jaar als basis neemt.

Impressions

 

Zoals bij veel concurrenten, wordt de SSD geleverd met een installatieafstandstuk van 2 meter in felrood.

De Phison S45-controller die 10 ° is gedraaid, is duidelijk zichtbaar. In de 480 GB-versie was het NAND-flashgeheugen verdeeld in acht pakketten, elk met acht matrijzen met elk 64 Gbit. In de 980 Gbyte-variant worden echter matrijzen met 128 Gbit geïnstalleerd om met hetzelfde aantal pakketten de nodige capaciteit te bereiken.

Software-apparatuur

Bij de SSD wordt geen extra software meegeleverd, maar Corsair levert wel de SSD-toolbox. Dit kan worden gebruikt om functies uit te voeren zoals overprovisioning, veilig wissen en het klonen van stations en om stations- en SMART-informatie te lezen. Een beschrijving van de software is te vinden hier.

Als je wilt, kun je andere middelen gebruiken om ervoor te zorgen dat de besturingsomgeving optimaal is afgestemd op de SSD-schijven. Belangrijke parameters zijn:

• Werkt de SATA-poort in AHCI-modus?
• Ondersteunt het besturingssysteem TRIM?
• Is een automatische defragmentatie van het besturingssysteem gedeactiveerd?

Test omgeving

Hardware

Teststation:

• CPU: Intel Core i3 3220 - 2 x 3,3 GHz (Turbo: uit) [Amazon biedt]
• mainboard: ASUS P8H77M (H77-chipset) [Amazon biedt]
• Geheugen: 8 GB (4 x 2 GB) Team Xtreem - SPD-werking: DDR3-1333 9-9-9-24-1T bij 1,5 volt [Amazon biedt]
• Voeding: NZXT 650 Watt HALE82-serie [Amazon biedt]
• Opstartschijf: OCZ Vertex-2-SSD als opstartschijf [Amazon biedt]

De testkandidaat:

• Corsair Neutron XT 480GB (Amazon biedt)

Vergelijkingsmodellen:

• AMD / OCZ Radeon R7 240 GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• Corsair Force LX 256GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• Corsair GTX 480GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• Cruciale M550 256 GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• Cruciale M550 1TB (HT4U-test / Amazon biedt)
• OCZ ARC 100 GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• Samsung 840 GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• Samsung 840 EVO 250GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• Samsung 840Pro 256GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• SanDisk Extreem 240 GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• SanDisk Extreme II 240GB (HT4U-test / Amazon biedt)
• SanDisk UltraPlus 256GB (HT4U-test / Amazon biedt)

Software

Onze benchmark cursus

Onze benchmarkcursus is bedoeld om de volgende vragen te beantwoorden:

• Hoe snel leest en schrijft de SSD grote bestanden opeenvolgend en leest en schrijft hij kleine bestanden willekeurig?
• Hoe beïnvloeden gefragmenteerde blokken (niet te verwarren met bestandsfragmentatie!) En de resulterende lees- en wijzigingsschrijfbewerkingen de prestaties na een zware schrijfbelasting?
• Hoe snel is de SSD in een scenario met continue belasting (stabiele toestand)?
• Kan TRIM de volledige prestaties herstellen?
• Hoe effectief is afvalinzameling?
• Hoe snel is de SSD wanneer bepaalde mengsels van grote en kleine blokken voorkomen?

Synthetische benchmarks

Het gebruik van synthetische benchmarks kan niet worden vermeden, omdat alleen hiermee de technische beperkingen van de SSD's zichtbaar worden. Ze laten het maximaal haalbare zien.

Met deze benchmarks bepalen we de performance in de volgende staten:

Op deze manier kan worden gezien of en in hoeverre de prestaties van de SSD teruglopen en of TRIM de oorspronkelijke prestaties kan herstellen.

Het maakt niet uit of je een paar honderd mp3- of videobestanden kopieert of dit werk simuleert met Iometer, de inspanning is hetzelfde voor de SSD. Verschillen die voortvloeien uit het bestandssysteem van het besturingssysteem hebben dan dezelfde invloed op alle SSD's, zodat de verhoudingen van de prestatieverschillen gelijk blijven.

Traceer benchmarks

Het echte leven kan daarentegen worden gesimuleerd met behulp van traceerbenchmarks, zoals PCMark- of Iometer-profielen, die toepassingen simuleren. Met deze tests worden praktische toegangen op een reproduceerbare manier uitgevoerd.

Voor praktische resultaten voeren we deze tests uit nadat de SSD al meerdere keren met belastingsprofielen is geschreven en bezet is met actieve data op een resterende 10 GB na. Dit geeft je de prestatiewaarden van een SSD die al is gebruikt en momenteel grotendeels vol is.

Toepassingen

We testen minder per applicatie zelf. Hiervoor zijn twee belangrijke redenen: Ten eerste vervalst de CPU-limiet de prestatiekloof tussen de SSD's. Als de SSD bijvoorbeeld moet wachten tot de applicatie is opgestart voordat de CPU bepaalde gegevens verwerkt, voordat de SSD verder kan werken. Door de CPU-limiet komen de SSD's dichter bij elkaar dan bij snellere CPU's later het geval zou zijn. Ten tweede kunnen veel toepassingen alleen met een stopwatch worden gemeten, wat voor ons te onnauwkeurig is, vooral omdat de resultaten soms maar tienden van een seconde uit elkaar liggen. We voeren echter onze langlopende OpenOffice-kopieertest uit omdat deze gemakkelijk te reproduceren is. We hebben de hoeveelheid gegevens daar alleen maar met een factor 12 vergroot. Het is nu 3,06 GB aan gegevens in meer dan 48.000 bestanden van verschillende groottes die op de proefrit zullen worden gedupliceerd.

Continue belastingsmetingen

Zoals beschreven in de sectie "Laadgedrag", storten SSD's in onder een continue willekeurige schrijfbelasting als de garbagecollection niet snel genoeg vrije blokken kan leveren. Een dergelijk belastingsgedrag komt bij normaal thuisgebruik slechts zelden voor. Voor de ene of de andere lezer kan het echter interessant zijn of een SSD ook geschikt is voor wat zwaarder gebruik. Bijvoorbeeld als datadrager voor een virtualizer, waar veel kleine accesses parallel kunnen plaatsvinden, of als disk voor een database testomgeving.

Voor deze test laten we zoveel mogelijk 4k-schrijftoegang tot de SSD los met behulp van de Iometer en maken we een grafiek die de prestaties in de loop van de tijd laat zien. We herhalen deze test na een pauze van 30 minuten of 12 uur om te zien of de garbage collection gedurende deze tijd voldoende vrije blokken heeft kunnen leveren voor hoge prestaties. Omdat Iometer werkt met een groot testbestand, dat nooit wordt verwijderd, maar alleen wordt overschreven, is de invloed van TRIM in deze twee herhalingen uitgesloten. De prestatieverhoging door TRIM zelf wordt vervolgens gemeten in een vierde run. Dit vindt plaats na een snelle formattering, waarbij de schijf wordt "getrimd". Het testbestand wordt dan opnieuw aangemaakt.

We willen erop wijzen dat dit veel verder gaat dan de normale vereisten voor SSD's voor thuisgebruik. Als een SSD het hier niet zo goed doet, wordt deze dus niet negatief geteld. Maar we willen weten welke SSD's zich positief onderscheiden van de massa. Daarnaast maakt deze test het makkelijker om te zien in hoeverre de garbage collection werkt.

MByte / s of IOPS?

Meestal geven we de meetresultaten in megabytes per seconde. In de profieltests geven we de resultaten echter in IOPS (Input / Output Operations per Second = invoer- en uitvoeropdrachten per seconde). Een invoer- of uitvoeropdracht kan het lezen of schrijven van een blok betekenen. Dit heeft geen invloed op de vergelijkbaarheid. Als een datadrager 128 IO per seconde behaalt in een schrijftest met 1.000 KB blokken, dan resulteert dit wiskundig in 1.000 * 128 KB = 128 MB per seconde. Wanneer een besturingssysteem mp3-bestanden of video's schrijft, doet het dat ook in blokken, en de blokgroottes zijn uiteindelijk afhankelijk van de grootte van de bestanden en de opmaak van het bestandssysteem. Bij veel kleine bestanden kan dit het aantal IOPS beperken en bij grote bestanden de maximale schrijfsnelheid van de SSD. Daarom is het logisch om de specificatie van IOPS te gebruiken waar een groot aantal lees- en schrijfbewerkingen plaatsvindt en / of verschillende blokgroottes betrokken zijn.

Bij continue belastingsmetingen heeft de indicatie in IOPS als bijkomend voordeel dat de maximale IOPS-informatie die doorgaans door de fabrikanten wordt geadverteerd, direct kan worden vergeleken met de echte resultaten.

meetresultaten

Opeenvolgend lezen

In beide benchmarks staat de aandrijving bovenaan. Maar aangezien de SATA-interface hier de bottleneck is, kan de schijf zichzelf niet logisch scheiden en zijn de verschillen minimaal.

Opeenvolgend schrijven

Opeenvolgend schrijven is ook erg snel. Aan de andere kant klapt de schijf, net als de Samsung-modellen, onder belasting in. De reden hiervoor is dezelfde als bij de Samsung modellen en is zichtbaar en besproken in het hoofdstuk "Continue belastingscurve".

Willekeurig lezen

Bij willekeurig lezen wordt de afbeelding gesplitst. Als je slechts in korte tijd meet zoals bij AS-SSD, loopt de Corsair XT voor. Maar als je consistent meet over een langere periode zoals in Iometer, dan zit de aandrijving alleen in het midden.

Willekeurig schrijven

Ook hier kan de Corsair XT niet opvallen van het veld en lijdt hij aan slechte prestaties bij het schrijven na belasting. Het vorige GTX-model is sneller in zowel Iometer als AS-SSD.

Webserver, bestandsserver, werkstation

Uit de tests met de belastingsprofielen blijkt eens te meer dat de aandrijving merkbaar achter het bovenste veld staat in de schrijfgeoriënteerde belastingtests met willekeurige patronen. De vertraging is niet zo groot in het leesintensieve webserverprofiel.

HT4U OpenOffice kopieertest

PCMark7 traceerbenchmarks

Continue belastingscurves

Een paar dingen zijn te zien in dit diagram voor de Neutron XT: Ten eerste kan het hoge initiële vermogen gedurende een relatief lange periode worden gehandhaafd. Als het vers of volledig is bijgesneden, wordt het oorspronkelijke niveau bijna vijf minuten gehandhaafd. Met ongeveer 55.000 IOPS is dit niet bijzonder hoog in vergelijking met de concurrentie, wat natuurlijk betekent dat er meer tijd verstrijkt voordat de SSD verzadigd raakt. Het langere hoge niveau wordt zeker ook begunstigd door het feit dat 512 GB bruto beschikbaar is op de SSD en het verschil met de 480 GB gebruikersruimte wordt gebruikt voor reservegebied en pariteitsgegevens. Een lang, hoog beginniveau geeft aan dat veel van dit geheugen wordt gebruikt als reservegebied, dat wil zeggen dat er relatief weinig pariteitsgegevens worden bewaard. De SSD zal het falen van een complete matrijs niet kunnen compenseren.

Verder voert de Neutron XT geen preventieve garbagecollection uit als het niet druk is, omdat de groene grafiek "na 12 uur" stilstand op een laag niveau begint. Alleen het TRIM-commando zorgt weer voor betere prestaties. Dit is nadelig voor alle gebruikers die met kleinere blokken in bestaande bestanden schrijven.

Het verloop van de vermogenscurves is sterk dynamisch, want zelfs op het hoge aanvangsniveau zijn er sterke periodieke dalingen. Aan de andere kant zijn er onder constante belasting periodiek korte fasen met hoge prestaties wanneer de garbage collection zorgt voor vrije blokken onder belasting. Deze pieken zorgen voor een hogere gemiddelde waarde bij continue belasting in vergelijking met veel concurrenten. Maar vanuit welke richting je hem ook bekijkt, de vorige Neutron GTX is stabieler en sneller onder belasting.

invoer

Het inactieve verbruik is erg laag. Omdat de SSD geen andere energiebesparende modi ondersteunt, zoals DevSleep en dergelijke, wordt er wat energie verspild aan nieuwere systemen wanneer deze niet worden gebruikt. Bij een pc zijn de potentiële besparingen van 0,4 W voor de meesten zeker niet belangrijk. Het energieverbruik tijdens lezen en schrijven ligt in het midden.

Om technologische redenen kost papierwerk het meeste energie, aangezien de cellen dan moeten worden opgeladen en ontladen en de controller de meeste rekeninspanning heeft. Het verbruik van 5 watt klinkt als veel voor SSD's, maar je moet niet uit het oog verliezen dat deze in de meeste gevallen inactief zijn, en als er iets moet gebeuren, is dat meestal leestoegang. U moet deze resultaten daarom altijd zien in relatie tot uw eigen gebruik van de SSD.

Conclusie

Corsair promoot de XT als de krachtigste oplossing in zijn portfolio voor de meest veeleisende vereisten op het gebied van games, graphics en video. Als je kijkt naar de gebieden van sequentiële verwerking die belangrijk zijn voor grafische afbeeldingen en video, dan is de bewering correct, want hier staat de XT vooraan in onze metingen voor zowel lezen als schrijven. Bij games is het lezen van bestanden net zo belangrijk, maar ook hier speelt random access een rol. Interessant is dat de XT merkbaar voorop loopt onder de AS-SSD, maar alleen onder constante belasting onder de Iometer in het middenveld kan landen.

Als je ook andere gebieden in overweging neemt, zoals werkstation of semi-professioneel servergebruik, kan de XT zich niet meten met andere prestatie-SSD's zoals de AMD Radeon R7 van OCZ, de M550 van Crucial of de SanDisk Extreme II. Zelfs de voorganger Corsair Neutron GTX presteert hier beduidend beter. De XT lijdt aan dezelfde handicap als de 840-serie van Samsung: bij afwezigheid van proactieve garbagecollection tijdens inactiviteit, zorgen alleen TRIM en de prestatieverslindende garbage collection voor orde onder belasting.

Als we de huidige prijzen (april 2015) van de 480/512 GB-modellen uit het prestatiesegment vergelijken, komt het volgende beeld naar voren:

* - De wat oudere Corsair GTX werd alleen door een minder bekende dealer op Geizhals vermeld. Deze prijs is dus afkomstig van idealo, waar meerdere aanbiedingen zijn ingevoerd. De prijzen voor het stopgezette model zijn zeker niet meer representatief.

De Neutron XT van Corsair is het nieuwe prestatievlaggenschip van de fabrikant. Het slaat grotere gegevens iets sneller in de Flash dan de concurrentie, maar kan de huidige prijzen niet helemaal bijhouden. Dit komt vooral door de scherpe prijs van de Crucial M550. De Micron-dochter kan zich dat blijkbaar veroorloven met haar moeder achter zich. De concurrentie is op dit moment (nog) niet bereid om zo'n prijsniveau te accepteren. De nieuwe Neutron XT is ideaal voor degenen die het video / grafische / games-gebied niet verlaten en is daar echt een goede keuze. Maar de Corsair-toeslag moet worden betaald.

[ri], 13 april 2015