Giftig: NZXT H440 Special Edition in de test

NZXT heeft in samenwerking met Razer een speciale editie van zijn H440-koffer gelanceerd. De case heeft een uitgebalanceerde look in mat zwart, met geïntegreerde Razer-logo-inlays. Verder is er de felgroene verlichting van de logo's, maar ook van de onderzijde en natuurlijk alle voor- en nadelen van de NZXT H440. De Special Edition is dan ook vooral bedoeld voor modding freaks. Onze test maakt duidelijk met welke speciale functies rekening moet worden gehouden bij de H440.

Intro

NZXT heeft inmiddels naam gemaakt in de woningbouwsector. Dit werd vooral bereikt door de topkoffers, die met allerlei diversiteit tegen een lagere prijs de race in werden gestuurd. Inmiddels heeft de fabrikant zich met zijn koffers breder gepositioneerd en probeert hij ook met diverse modelseries de massamarkt te bedienen. Ook de inmiddels verhoogde merknaam claimt een hogere prijs.

Terwijl de Phantom-modellen momenteel bijvoorbeeld de hogere klasse van NZXT vertegenwoordigen, biedt de S-serie (S = Source) modellen voor het instapmodel. De H-serie zit daar tussenin. De H440 Special Edition is een model dat tot stand is gekomen in samenwerking met of met toestemming van randapparatuurspecialist Razer. Speciaal schilderwerk en verlichting willen deze klantenkring aanspreken, die ook hun case willen matchen met de typische groene Razer verlichting. Dat ziet er ook verdomd goed uit. Maar wat er achter de optiek schuilgaat, verduidelijken we vandaag in de test.

Bladwijzer

• Fractal Design R5 definiëren
• NZXT Bron 340
• wees stil! Silent Base 800
• Fractal ontwerp NODE 804
• Aerocool Dode Stilte
• Corsair Graphite 230T in de test
• Corsair Obsidiaan 750D
• Corsair Carbide 330R
• NZXT Phantom 630 in de test
• NZXT Phantom in de test
• Fractal Arc Midi R2 in de casetest
• Cool Master CM Storm Enforcer
• Fractal Definieer R4
• Thermaltake-toezichthouder RX-I
• Bitfenix outlaw
• Aerocool X Warrior

Test omgeving

Hardware: teststation

Normale ATX-koffer

• CPU: Intel Core i7 975 Extreem 3,33 GHz (Turbomodus: uit / Hyper-Threading: uit)
• moederbord: Intel X58SO (Intel X58-chipset) - BIOS: 4598 vanaf 11.12.2009/XNUMX/XNUMX
• Geheugen: 6 GByte (3 x 2 GB) Corsair Dominator TR3X6G1600C8D SPD-werking: DDR3-1066 9-9-9-24
• Koeler: Intel Boxed-koeler (i7-920) LGA1366

Micro ATX-behuizing:

• Processor: Intel Core i5 2500k* @ 4,2 GHz (turbomodus: aan)
• mainboard: ASUS Maximus IV Gene-Z / Gen3* (Intel Z68-chipset) - BIOS 3603
• Geheugen: 4 gigabyte (2x2GB) G.Vaardigheid DDR3-1600* CL7-7-7-24 1,65V

Andere hardware:

• Seagate Barracuda 7200.10 SATA 1.000GB
• ASUS dvd-brander
• wees stil! Rechte stroomvoorziening

Hardware: compatibiliteit

• Gigabyte Radeon HD 5770/6770 Stille cel* (passief)
• AMD Radeon HD 6990*
• MSI GeForce GTX 680 OC Twin Frozr 3*
• Thermalright Ultra Extreem 120

De drie gebruikte grafische kaarten vervullen een bepaald doel op het gebied van compatibiliteit. De Gigabyte HD 5770/6770 Stille cel vertegenwoordigt een passief gekoeld model waarvan de koeloplossing alleen werkt als tenminste de ATX-luchtstroom voor de kofferventilatie voldoende is. De dubbele GPU grafische kaart Radeon HD 6990 komt als model met de langste afmetingen tot nu toe en gaat kijken of het mogelijk is om zo'n lange grafische kaart in de behuizing te gebruiken. De MSI GeForce GTX 680 OC Twin Frozr 3 vertegenwoordigt een nog steeds actueel high-end model op de markt van grafische kaarten, dat ook expansief is, maar niet in de buurt komt van de afmetingen van een HD 6990. Omdat de meeste cases op gamers zijn gericht, zou deze lengte in ieder geval in cases moeten kunnen worden gebruikt.

De Thermalright-koeler dient als een gulden middenweg voor high-end CPU-koelers. Dit model is relatief ruim, maar de totale hoogte ligt niet in het uiterste bereik en we gaan ervan uit dat het gewoon in de koffer van een speler moet passen.

Hardware: meetapparatuur

• Bij onze tests gebruiken we graag hoogwaardige meetapparatuur. Er worden volumemeetstations, thermografische camera's, infraroodthermometers, stroomtangen of eenvoudigweg spanningsmeetapparaten (voltmeters) gebruikt.

Afhankelijk van het gebied en het doel gebruiken we soms producten van bekende fabrikanten zoals Fluke of Tenma, in andere gevallen ook die van Conrad's eigen merk Voltcraft. Qua geluidsemissie vertrouwen we op speciale apparaten van ulteaudiotechnikwaarmee we naast dB (A) metingen ook nog sone metingen kunnen doen. Meer details over de meettechniek die we gebruiken, zijn te vinden hier.

• DAAS-USB
• Tenma 72-2065A (temperatuurmeter)
• Voltcraft DT2L / K (toerenteller)
• Voltcraft MS-9160 meetstation
• Tenma 72-6185 (stroomtang)
• Warmtebeeldcamera PCE-TC 3

Software: stuurprogramma

• Windows 7 64-bit, inclusief alle updates tot december 2012
• Intel chipset-stuurprogramma 9.2.3.1022
• DirectX 9.0c (update van juni 2010)
• Intel LAN-stuurprogramma V.16.6.0.0
• Audiostuurprogramma: Realtek (Windows 7 geïntegreerd)

Software: tools

• GPU-Z
• Tom Clancy's: HAWX

De testkandidaat in één oogopslag

Kerngegevens en leveringsomvang

De speciale editie van de H440 kenmerkt zich door de samenwerking met Razer. Strikt genomen zou het de Razer Edition moeten heten - de fabrikant heeft die weg niet gekozen. De speciale kenmerken zijn onder meer de matzwarte afwerking, die op foto's als een zacht aanvoelend oppervlak lijkt en al visueel indruk kan maken. Verrassend genoeg is de lak relatief ongevoelig voor vingerafdrukken. Daarnaast heeft de Special Edition groene verlichting in de stijl van Razer-producten. De aan / uit-knop, het logo vooraan en linksonder, maar ook de onderkant zijn verlicht. Deze combinatie maakt de H440 SE een blikvanger, zeker in combinatie met Razer-producten.

De behuizing wil sowieso stil zijn, ondanks vier voorgeïnstalleerde ventilatoren. Dit wil je bereiken met isolatie, die zit in het deksel, de voorkant en de deuren. Dit is echter niet helemaal consistent, aangezien er omwille van het uiterlijk een kijkvenster is geïnstalleerd.

Optica is hier erg belangrijk en de mogelijkheid om een ​​5,25-inch schijf te installeren, werd het slachtoffer van het hele plan. Wil je dus toch werken met "verouderde schijven" - bijvoorbeeld een Blu-ray-schijf - in de hoes, dan kun je een externe schijf kopen en deze vervolgens via USB aansluiten. Wat ons betreft is dit een slechte oplossing.

Er is ook een ventilatorhub, waarop maximaal tien 3-pins ventilatoren kunnen worden aangesloten en die via een eenvoudige 4-pins Molex-connector van stroom wordt voorzien. Verwar de informatie "fan hub" echter niet met "fan control", omdat NZXT deze optie niet biedt met zijn hub.

NZXT geeft een handleiding en een extra waarschuwing met betrekking tot de interne bedrading van de ventilatornaaf en de verlichtingselementen. Met dit laatste hoeft de gebruiker alleen rekening te houden als hij de bestaande bekabeling loskoppelt en later weer in elkaar zet, wat in de praktijk niet zou moeten gebeuren. De handleiding zelf is gedrukt in voldoende groot lettertype en behandelt de meest noodzakelijke informatie - het is meer een globaal overzicht dan een handleiding.

De prijs is hoog. De adviesprijs zou 150 euro moeten zijn, wat duur lijkt voor een midi-tower. Maar de marktprijzen die men tegenkomt zijn met 180 euro zelfs nog hoger. Een blik op de kerngegevens past daarom in eerste instantie niet bij de prijsstelling, en daarom moeten de volgende pagina's laten zien wat NZXT in de praktijk biedt om de prijs te rechtvaardigen.

Ontwerp en lay-out

Het uiterlijk van de H440 Special Edition moet onberispelijk zijn. De overgebrachte indruk moet matzwart en stijlvol zijn, zonder ruwe randen met slechts licht gebogen designelementen. In feite is de visuele uitstraling ook geslaagd. De matzwarte afwerking geeft op foto's de indruk dat het een soft-touch oppervlak kan zijn. Maar dit is niet het geval. Toch is er een klein voordeel, want deze coating is minder gevoelig voor vingerafdrukken dan soft-touch oppervlakken, en het gevoel van een behuizing is sowieso niet zo belangrijk - je raakt hem zelden aan.

Helaas werd het ontwerpproces ook het slachtoffer van een installatieoptie voor een 5,25-inch schijf. Dus als je een actueel spel met een volume van 50 gigabyte liever niet downloadt, maar liever op een datadrager installeert, of als je een oudere titel nog een keer in je kast wilt spelen of gewoon een Blu-ray video wilt kijken, dan is de H440 SE de juiste keuze op de verkeerde plaats. Of hij investeert gewoon meer geld in een externe USB-drive.

Op de achterkant zitten weinig verrassingen, afgezien van een afneembaar paneel voor de stroomvoorziening of de aan / uit schakelaar voor de verlichting. Behalve de gebruikelijke aansluitingen zit er niets revolutionair in het deksel. De bodem is voorzien van een stofbeschermingsfilter - waarvan er één ook in het voorste gedeelte is gemonteerd - en een uitstulping met boorgaten, die niet verder wordt beschreven, ook niet in de handleiding.
Kijkend naar de uiterlijke details valt op dat de voeten van de H440 zijn voorzien van rubberen buffers, die de behuizing ontkoppelen en zo de ontwikkeling van geluid tegengaan. Aan de achterkant van de behuizing zit een knop waarmee de verlichting van de H440 SE aan- of uitgezet kan worden - relatief onhandig om aan te voelen. Het voorste deel heeft schuin aflopende zijkanten met ventilatieopeningen waarin roosterinzetstukken zijn geplaatst. Dit is het enige gebied waardoor de drie voorste ventilatoren überhaupt lucht kunnen aanzuigen. Het deksel, waarin ook ventilatoren of zelfs radiatoren voor waterkoeling kunnen worden geïnstalleerd, heeft dergelijke openingen niet. Een slecht doordacht plan voor de geavanceerde koelingsopties. De twee USB 3.0-poorten aan de bovenkant van de behuizing zijn niet in het gebruikelijke blauw gehouden, maar in Razer-groen gekleurd - het uiterlijk staat weer op de voorgrond.

Interieur & ventilatie concept

De twee buitenwanden van de NZXT H440 SE zijn vastgemaakt met kartelschroeven, net als vele andere delen van de behuizing waaraan moet worden gewerkt. Dit moet in principe een montage zonder gereedschap mogelijk maken, maar in de praktijk mislukt dit omdat de schroeven in de fabriek zo vast zitten dat ze niet zonder schroevendraaier geopend kunnen worden.
NZXT heeft de twee zijdeuren, de voorkant en het deksel bekleed met een isolerend materiaal dat geluid moet absorberen. Het is weggelaten op de vloer en natuurlijk is het zijraam op dit punt ook niet geluiddicht.

Op dit punt moeten we voor het eerst klagen over de verwerking, vooral het schilderwerk. De kartelschroeven, die zijn aangebracht om bijvoorbeeld de deuren te bevestigen, worden niet volledig losgeschroefd - dit biedt bescherming tegen het per ongeluk kwijtraken. Maar het terugdraaien van de schroeven is soms lastig. Als ze eenmaal in de geopende stand staan, zijn ze moeilijk weer uit te lijnen met behulp van de schroefgaten. Dit komt door het "vangmechanisme", maar ook door de speling van de deuren in hun geleiding. Aan de andere kant is het opnieuw vastschroeven in het begin relatief moeilijk vanwege de dikke verflagen.

De H440 SE heeft twee groen verlichte Razer-logo's. Een ervan bevindt zich aan de voorkant, de tweede zat in de behuizing op de plastic hoes eronder. Het deksel wordt alleen gebruikt voor optica en moet de verwarde kabels van de daarachter geïnstalleerde voedingseenheid verbergen.

Drie voorgeïnstalleerde ventilatoren aan de voorkant en een 140 mm ventilator aan de achterkant zorgen voor ventilatie. Door het gesloten frontdeel en de aangebrachte isolatie kunnen de frontventilatoren hun lucht alleen via de kleine zijopeningen aanzuigen. De verwarmde lucht wordt afgevoerd via de achterste ventilator. Hoewel de H440 SE ook mogelijkheden biedt om ventilatoren (of zelfs radiatoren voor waterkoeling) in het deksel onder te brengen, zijn er geen dergelijke luchtsleuven, waardoor de poging om daar lucht uit te blazen waarschijnlijk jammerlijk zal mislukken. De weinige openingen die hiervoor aan de bovenzijde naar achteren zijn gemaakt, kunnen de opgewarmde lucht niet snel genoeg afvoeren.

Bij de huidige testkandidaat zijn stoffilters in de vloer onder de voedingsunit en aan de voorkant geplaatst. Om het stoffilter aan de voorzijde te kunnen bereiken, dient u de voorklep te verwijderen. Deze is bevestigd met verschillende plastic clips.

De speciale editie van de H440 biedt een voldoende grote achterplaat voor handig werk bij het later installeren van de koeler. Daarnaast zijn er natuurlijk ook voldoende kabeldoorvoeren, die zijn voorzien van stevig rubber, zodat stroomvoorziening of harddisk kabels op de daarvoor bestemde plaatsen naar voren kunnen worden geleid.

NZXT heeft de modules voor de ventilatoraansluitingen en de verlichting op de rechter achterwand van de behuizing gemonteerd. De H440 biedt een ventilatorhub voor in totaal acht 3-pins ventilatoren. U kunt de daar aangesloten ventilatoren echter niet regelen. De ventilatorhub en de verlichtingsmodule zijn in de fabriek al correct bedraad. Het enige wat je nodig hebt, is de stroomaansluiting naar de voedingseenheid via een gratis 4-pins Molex-stekker.

Opnieuw komen we op een punt van kritiek, en opnieuw is het belangrijk om het schilderwerk aan te pakken. De matzwarte verf is mooi om naar te kijken en er zijn geen gebreken, daarvoor zijn de verflagen simpelweg te dik.

De bevestigingsbouten van het moederbord zijn al voorgeïnstalleerd voor ATX, maar in het geval van andere moederbordfactoren moeten deze bevestigingspunten worden gecontroleerd en indien nodig gecorrigeerd. De handleiding zwijgt hierover - maar, zoals bij zoveel behuizingen, is het bedoeld om informatie te geven over ponsen in het plaatwerk. Dit is ook het geval bij de H440, maar die kun je helaas niet meer lezen omdat de verflagen hem bedekken (zie middelste foto).

Het laatste wat ons opviel was dat de dikke verflagen loskwamen. Wat op de foto rechts te zien is, is geen vuilresten op de fotobasis, maar verf die loslaat. Dit gebeurt bij het verwijderen van schijfposities, het inschroeven van schroeven of vergelijkbare montageprocessen op de behuizing.

Aan de rechterkant van de behuizing bevinden zich in totaal zes 3,5-inch harde-schijfposities, die ook kunnen worden "misbruikt" voor 2,5-inch schijven. Aan de andere kant zijn er twee afzonderlijke SSD-installatielocaties direct op de vloer onder het moederbord.

De 3,5 inch drive bays zitten weer vast met duimschroeven, de dia's zijn van metaal en hebben geen rubberen buffers in de geleiders. Het verwijderen, maar vooral weer inbrengen, blijkt lastig te zijn, want er zit ook ruimte tussen de schroeven en de schroefgaten. Het inschroeven van de schroeven is aanvankelijk moeilijk door de verflagen heen.

Terwijl SATA-stroomaansluitingen nu voornamelijk worden aangetroffen in huidige behuizingen en interne stroomvoorziening van functiesets, blijft NZXT bij de H440 SE met een standaard 4-pins Molex-connector die op de voeding moet worden aangesloten.

Installatie

Handboek

NZXT bevat een meertalige handleiding bij de H440 Special Edition. Dit is natuurlijk niet te dik, en de informatie wordt op een paar pagina's weergegeven.

Deze handleiding is zeker niet compleet – hooguit verheldert het de belangrijkste vragen. Zo blijft het onduidelijk waar de uitstulping in de bodem van de kast over gaat, waarin de bevestigingsgaten te vinden zijn. De handleiding geeft ook geen informatie over de verschillende vormfactoren van het moederbord en de opstelling van de montagebouten. Ze wilden genoegen nemen met de stempels in het plaatwerk, maar domweg "overschilderd".

PSU

Daarentegen vinden we de nieuwe aanpak van NZXT bij de montage van stroomvoorzieningen, die je ziet in de jongere gevallen van de fabrikant, zeer goed opgelost. De voedingseenheid moet van achteren in de behuizing worden geschoven. Hiervoor moet eerst de montageplaat aan de achterkant worden losgemaakt en op de voedingseenheid worden geschroefd. De montageplaat dient dan tevens als voedingsadapter voor de behuizing.

Aan de andere kant is de stroomvoorziening aan de linkerkant van de behuizing niet bereikbaar. Hier zit een klepje, die visueel dient om de bekabeling weg te werken en tegelijkertijd ruimte biedt om de 2,5 inch SSD apparaten handig bovenop te monteren. Heel erg slim.

Bovendien heeft deze aanpak het voordeel dat er voldoende ruimte is voor de voedingseenheid en kabels - toegankelijk vanaf de rechterkant van de behuizing, waar de wirwar aan kabels niemand hindert. Door de ruimtewinst is het mogelijk om bijna alle maten voedingen te installeren. Op dit moment zijn we tenminste niet op de hoogte van een stroomvoorziening die hier niet kan worden geïnstalleerd.

mainboard

We willen niet meer tieren over de laklagen en de onleesbare stempels voor de moederbordmontage. Dat hebben we voldoende uitgelegd. Aan de positieve kant heeft de H440 SE een zeer grote achterplaat, wat de latere installatie van CPU-koelers veel eenvoudiger maakt. Anderzijds is er een bevestigingspunt voor het moederbord voorgeïnstalleerd. Nadat het moederbord is geplaatst, helpt dit punt om het moederbord goed uit te lijnen met de schroefgaten, zodat u eenvoudig de andere schroeven kunt indraaien zonder het bord handmatig te hoeven bevestigen.

Harde schijven, SSD's en optische schijven

Harde schijven worden geïnstalleerd met behulp van metalen installatieframes. Hiervoor heeft NZXT schroefgaten in de onderzijde van het frame voorzien en deze voorzien van rubberen buffers. Dit om overdracht van trillingen te voorkomen. De frames zelf, die in de houder van de harde schijf worden geschoven, bieden geen ontkoppelingsmogelijkheden. Bovendien moet het montageframe met kartelschroeven in de kooi worden bevestigd. Hoewel dit een veilige houvast biedt, is het - zoals reeds beschreven - een beetje onhandig, omdat hier manoeuvreerruimte is en de schroeven niet direct boven de boorgaten zitten.

De twee installatieruimtes voor SSD's bevinden zich aan de linkerkant van de behuizing op de vloer onder het moederbord. Een tip: nogmaals, je moet de kartelschroeven van tevoren losdraaien met een schroevendraaier, want nadat de hardware is geïnstalleerd, wordt de SSD aan het uiteinde gemonteerd, zodat je met een normale schroevendraaier (met een grafische kaart of soortgelijke insteekkaarten) niet meer bij de schroeven kunt komen. Je kunt de schroeven in ieder geval niet met de kracht van je duim losdraaien als je ze voor de eerste keer opent.

Compatibiliteit en praktisch gebruik

CPU-koeler en grafische kaarten

Onze foto's tonen de beschikbare ruimte in de NZXT H440 Special Edition. De fabrikant geeft de basisinstallatiegegevens voor bepaalde componenten met de volgende maatinformatie - of we geven hieronder commentaar op onze ervaring:

• Stroomvoorziening: alle
  Alle voedingen die momenteel op de markt verkrijgbaar zijn, inclusief lange modellen, kunnen eenvoudig in de H440 SE worden geïnstalleerd.
• Koeler: maximaal 180 mm
  Onze Thermalright-koelbox heeft een hoogte van 160,5 mm. Zoals onze testfoto laat zien, blijft er ongeveer 3 cm over voordat het deksel wordt bereikt. Met een totale koelere hoogte van 190 mm moet dit in de praktijk zeker het einde van de dag zijn. Uiteraard moet je er rekening mee houden - afhankelijk van het moederbord en de plaatsing van de koeler - dat de zijwand een isolerende laag heeft. De genoemde 180 mm komen dus heel dicht bij de werkelijkheid.
• Grafische kaart: lengte 294 tot 406 mm
  De momenteel langste grafische kaarten heten Radeon HD 6990 en HD 7990 of R9 295X2. Deze zijn ongeveer 31 cm lang. Dit betekent dat de H440 SE overweldigd wordt door normale installatie - zoals onze foto laat zien. Om grafische kaarten met een lengte van meer dan 294 mm te installeren, moet u de harde schijfhouder demonteren - niet in detail beschreven in de handleiding.

De beschikbare ruimte in de NZXT H440 Special Edition kan niet worden omschreven als "weelderig", maar het is in ieder geval zo goed doordacht dat de meeste enthousiaste hardware gemakkelijk zijn thuis kan vinden. Het kabelmanagement is uitstekend te noemen, zeker gezien de plaatsing en afdekking van de voeding.
De felgroene Razer-verlichting zorgt uiteindelijk voor het juiste iets, en in combinatie met geschikte randapparatuur en de bijbehorende verlichting kan de auteur het uiterlijk subjectief omschrijven als optisch "geweldig".

Temperatuurgedrag

Laten we verder gaan met de conserven, namelijk dagelijks gebruik. We willen de koelprestaties en het geluidgedrag bij aflevering beoordelen.

Hoewel de NZXT H440 Special Edition wordt geleverd met drie 120 mm ventilatoren vooraan en eigenlijk een relatief compact interieur biedt, wat zorgt voor minder luchtturbulentie, zijn de temperaturen van de passief gekoelde grafische kaart bovenaan de temperatuurschaal terug te vinden. De redenen hiervoor zijn de isolatie van de behuizing en het nogal gesloten frontdeel. Er zijn alleen de kleine sleuven aan de zijkant waardoor de ventilatoren verse lucht kunnen aanzuigen en naar de behuizing kunnen transporteren. Deze problemen hebben ook invloed op de geïsoleerde behuizingen van be quiet! of fractal ook.

De GPU-temperatuur bevindt zich in ieder geval nog binnen het toegestane bereik (maximaal 95 ° C), zodat deze test als geslaagd kan worden beschouwd.

achtergrondgeluid

De NZXT H440 Special Edition kan ons alleen maar bekoren met het verminderde volume. Stil staat op de to-do lijst van beloftes, dankzij de aangebrachte isolatie. De Silent bewijst zijn waar te zijn met de verminderde geluidsdruk op de voorkant en op het deksel (bovenkant). De bijna 20 dB (A) op de achterkant van de kast is nog acceptabel, maar niet stil. In dit geval zou geen enkele ventilatorregeling hebben geholpen, anders had het koelconcept niet gewerkt.

Wat betreft de 19,7 dB (A) willen we graag uitleggen dat de perceptie van dit geluid natuurlijk minder duidelijk is als de achterkant vrij is in de kamer. Als je de behuizing voor een muur plaatst, wordt het geluid erover gereflecteerd en duidelijker waargenomen.

Vertaald: De NZXT H440 SE is een vrij rustige vertegenwoordiger van zijn genre, maar echte stille fans zullen er niet blij mee zijn.

Algehele beoordeling en conclusie

De NZXT H440 Special Edition is een heel speciaal geval in onze case-tests: hij is simpelweg ontworpen voor een bepaald gebied dat de perfecte optische coördinatie van zijn pc wil weergeven met behulp van groen verlichte Razer-producten. En als u dit doet, krijgt u met absolute zekerheid een geweldige pc.

Er zijn zeker enkele punten in het NZXT-concept die kunnen worden geprezen. We houden erg van het kabelbeheer in combinatie met de verborgen stroomvoorziening, en ook het achtergrondgeluid kan als goed worden omschreven. De stille factor die de isolatie belooft, wordt in geen geval bereikt voor verwende oren.

Maar er zijn ook tekortkomingen, en het vakmanschap moet worden vermeld. Bijvoorbeeld te dik aangebrachte verflagen en verf die loslaat tijdens montagewerkzaamheden. Het lijkt ons dat we een NZXT-koffer van de eerste generatie voor ons hebben liggen, omdat de laatste modellen die we zagen deze problemen niet meer hadden.

Vanwege de optiek was er geen installatieoptie voor 5,25-inch schijven - nog steeds een onaanvaardbare stap voor ons. Dit lijkt draaglijk, vooral in het tijdperk van veel breedbandoplossingen, maar men mag niet vergeten dat breedbandinternet niet overal beschikbaar is. Bovendien kunt u het installeren of gebruiken van oudere media / games vergeten en is het bekijken van een Blu-ray-schijf op het apparaat dat op de tv is aangesloten net zo eenvoudig. Hier zou het aan NZXT zijn geweest om op zijn minst alternatieve opties te creëren om zichzelf te onderscheiden. Als gevolg hiervan heeft de geïnteresseerde gebruiker alleen toegang tot een externe, USB-gebonden schijf om de tekortkoming te verhelpen.

Dit betekent echter weer een investering - voor zo'n externe schijf is minimaal 60 euro verschuldigd. Tot nu toe hebben we geen rekening gehouden met de aankoop van de Midi-Tower bij NZXT. Hiervoor is momenteel een trotse 180 euro verschuldigd. Dat is de prijs van een high-end case uit de grote torenklasse. De groene verlichting van Razer troost ons niet over de prijs, en verder vinden we weinig argumenten die deze prijs rechtvaardigen.

[pg], 17 april 2015