Corsair Neutron XT w teście

Jeśli chcesz zobaczyć kontrolery SSD poza głównym nurtem Marvell i Samsung, Corsair jest zawsze dobrym kandydatem. Jakiś czas temu napotkaliśmy kontroler LAMD LM87800 w Neutron GTX firmy Corsair, który sprawował się bardzo dobrze. Wraz z Neutronem XT, GTX otrzymał następcę opartego na kontrolerze Phison S10.

Intro

W międzyczasie były specjalista ds. Czystego przechowywania wyraźnie zmienił swój punkt ciężkości. 08/15, jak również entuzjastów gier, stali się dzisiaj grupą docelową Corsair, której chciałoby się służyć oprócz modułów pamięci z obudowami, myszami lub klawiaturami, zasilaczami i oczywiście także dyskami SSD w każdym przedziale cenowym. Faktem jest jednak, że Corsair zawsze chce widzieć swoją nazwę w połączeniu z jakością, co oznacza, że ​​produkty mogą być nieco droższe.

Ponieważ Corsair kupuje na rynku kontroler i pamięć NAND flash do dysków SSD, istnieje oczywiście większa elastyczność zastosowanej technologii. Połączenie z określonym producentem kontrolera naprawdę nie można znaleźć w przypadku Corsair: kontroler LAMD w neutronowy GTX, Silicon Motion w Wymuś LX a teraz Phison S10 w Neutron XT. Producent stara się znaleźć odpowiedni model dla każdej serii i odpowiadającego jej segmentu, aby stworzyć jak najlepszą konstrukcję.

Wkładka Phison nie jest nowością dla Corsaira, ponieważ mniejszy brat Phison S8 był już używany w Force LS. Phison na rynku praktycznie można postrzegać siebie jako starą rękę, bo tajwańska firma od 15 lat projektuje i produkuje kontrolery do nośników pamięci flash.

Wraz z Neutron XT, Corsair umieszcza nowy model w segmencie wydajności dla użytkowników domowych i teraz polega na połączeniu z Phison S10 i Toshiba NAND. Testujemy, co potrafi nowy model wydajności.

Zakładki SSD:

• struktura
• Puste czy darmowe?
• Wyrównanie zużycia
• Źródło wszelkiego zła: czytaj-modyfikuj-zapisuje usuwanie śmieci
• Wolna powierzchnia i nadrezerwowanie
• TRIM nie usuwa!
• Geschwindigkeit
• SLC, MLC, eMLC, TLC
• Buforowanie SSD - jak to zrobić

Najnowsze recenzje dysków SSD:

• Dysk SSD AMD / OCZ Radeon R7 z 240 GB
• OCZ ARC 100 z 256 GB
• Crucial MX100 z 256 GB
• Corsair Force LX z 256 GB
• Crucial M550 z 256 GB i 1 TB
• SanDisk Extreme II i Ultra Plus
• Samsung 840 Pro i EVO
• Ponowne uruchomienie SSD

Kandydat do testu

Kluczowe dane i technologia

Jak już wspomniano, sercem XT jest kontroler Phison S10. Jest to czterordzeniowy procesor, przy czym zadania powinny być ściśle rozdzielone: ​​jeden rdzeń zajmuje się żądaniami z systemu hosta, a trzy rdzenie zajmują się wewnętrznymi zadaniami wymagającymi dużej mocy obliczeniowej, takimi jak zbieranie śmieci i analiza Wykonanie wyrównania zużycia. Poniższa tabela pokrótce porównuje właściwości XT z właściwościami poprzedniego high-endowego modelu GTX.

Pamięć flash NAND jest podłączona do kontrolera z maksymalnie ośmioma kanałami i składa się z Toshiby MLC-NAND klasy A19nm. Wersje 240 i 480 GB obsługują matryce 64 Gbit, podczas gdy wersja 960 GB wykorzystuje matryce 128 Gbit.

SmartFlush i GuaranteedFlush

Corsair wspomina o technologiach SmartFlush i GuaranteedFlush w danych w celu ochrony przed uszkodzeniem danych w przypadku awarii zasilania. Celem SmartFlush jest zminimalizowanie czasu przechowywania danych w pamięci podręcznej. Jednak zmniejsza to tylko prawdopodobieństwo, że dane pozostaną w pamięci podręcznej w przypadku awarii zasilania lub że będzie w niej mniej danych.

Z drugiej strony, GuaranteedFlush opiera się na poleceniu flush cache (E7h) specyfikacji ATA, które jest obsługiwane przez Phison S10. Za pomocą tego polecenia można w kontrolowany sposób wywołać czyszczenie pamięci podręcznej na NAND lub dysku twardym. W ten sposób krytyczne dane, takie jak tabela mapowania, mogą być spójne.

Podobnie jak w przypadku większości dysków konsumenckich, na dysku SSD nie ma kondensatorów, które mogłyby zasilać dysk przez krótki czas. W tym miejscu, ze względu na porównywalność, należy jeszcze raz podkreślić, że napędy takie jak Crucial MX100 początkowo zakładano, że mają odpowiednie kondensatory. Ale to nie jest to, czego szukamy tutaj zostały odebrane.

Podsumowując, można powiedzieć, że Corsair XT, podobnie jak konkurencja, nie ma żadnych „kondensatorów zasilania awaryjnego”, ale nadal może zapewnić spójność tabeli mapowania i istniejących danych. Dane do zapisu są przekazywane z pamięci podręcznej do pamięci NAND flash tak szybko, jak to możliwe, aby zminimalizować utratę danych, które nie zostały jeszcze zapisane w przypadku awarii zasilania.

Ausstattung

Dysk SSD szyfruje dane 256-bitowym AES, ale niestety nie obsługuje specyfikacji TCG Opal, które są niezbędne np. Do korzystania ze standardu Microsoft eDrive. Niestety nie ma również wsparcia dla dodatkowych trybów oszczędzania energii, takich jak DevSleep i HIPM + DIPM. W związku z tym dysk jest mniej odpowiedni do użytku mobilnego w firmach lub w małych urządzeniach mobilnych, gdzie ważne jest bardzo niskie zużycie w stanie bezczynności.

życie

Corsair gwarantuje wydajność zapisu 124 terabajtów przez cały okres eksploatacji pamięci flash. Ponieważ wartość jest taka sama dla trzech typów napędu, można założyć, że jest ona ustawiona dość nisko. Na dysku, który jest cztery razy większy i ma 960 GB, komórki byłyby ładowane tylko jedną czwartą tak często, jakby 124 terabajty były zapisywane w małej wersji 240 GB. Najważniejsze jest to, że otrzymujesz gwarantowaną wielkość zapisu wynoszącą prawie 70 gigabajtów dziennie, jeśli jako podstawę przyjmiesz pięcioletni okres gwarancji.

impresje

 

Podobnie jak w przypadku wielu konkurentów, dysk SSD jest wyposażony w 2-metrową przekładkę montażową w kolorze jasnoczerwonym.

Kontroler Phison S45 obrócony o 10 ° jest wyraźnie widoczny. W wersji 480 GB pamięć flash NAND została podzielona na osiem pakietów, każdy z ośmioma matrycami po 64 Gbit każdy. Jednak w wariancie 980 Gb, matryce 128 Gbit są instalowane w celu uzyskania wymaganej pojemności przy tej samej liczbie pakietów.

Oprogramowanie

Dysk SSD nie jest dostarczany z dodatkowym oprogramowaniem, ale Corsair nadal zapewnia zestaw narzędzi SSD. Może to służyć do wykonywania funkcji, takich jak nadpisywanie, bezpieczne wymazywanie i klonowanie dysków oraz odczytywanie informacji o dysku i SMART. Opis oprogramowania można znaleźć tutaj.

Jeśli chcesz, możesz użyć innych środków, aby zapewnić optymalne dopasowanie środowiska operacyjnego do dysków SSD. Ważnymi parametrami są:

• Czy port SATA działa w trybie AHCI?
• Czy system operacyjny obsługuje TRIM?
• Czy jakaś automatyczna defragmentacja systemu operacyjnego została dezaktywowana?

Środowisko testowe

sprzęt komputerowy

Stacja testowa:

• PROCESOR: Intel Core i3 3220 - 2 x 3,3 GHz (Turbo: wyłączone) [Oferty Amazon]
• Płyta główna: ASUS P8H77M (chipset H77) [Oferty Amazon]
• pamięć: 8 GB (4 x 2 GB) Team Xtreem - Działanie SPD: DDR3-1333 9-9-9-24-1T przy 1,5 V [Oferty Amazon]
• Zasilanie: Seria NZXT 650 W HALE82 [Oferty Amazon]
• Dysk rozruchowy: OCZ Vertex-2-SSD jako dysk rozruchowy [Oferty Amazon]

Kandydat do testu:

• Corsair Neutron XT 480 GB (Oferty Amazon)

Modele porównawcze:

• AMD / OCZ Radeon R7 240 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• Corsair Force LX 256 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• Corsair GTX 480 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• Kluczowy M550 256 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• Kluczowy M550 1 TB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• OCZ ARC 100 2406GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• Samsung 840 120 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• Samsung 840 EVO 250 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• Samsung 840 Pro 256 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• SanDisk Extreme 240 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• SanDisk Extreme II 240 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)
• SanDisk UltraPlus 256 GB (Test HT4U / Oferty Amazon)

Software

Nasz kurs wzorcowy

Nasz kurs dotyczący testów porównawczych ma na celu udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

• Jak szybko dysk SSD odczytuje i zapisuje kolejno duże pliki oraz losowo odczytuje i zapisuje małe pliki?
• W jaki sposób pofragmentowane bloki (nie mylić z fragmentacją plików!) I wynikające z tego zapisy do odczytu i modyfikacji wpływają na wydajność po dużym obciążeniu zapisu?
• Jak szybki jest dysk SSD w scenariuszu z ciągłym obciążeniem (stan stabilny)?
• Czy TRIM może przywrócić pełną wydajność?
• Jak efektywne jest zbieranie śmieci?
• Jak szybki jest dysk SSD, gdy występują pewne mieszanki dużych i małych bloków?

Syntetyczne wzorce

Nie można uniknąć syntetycznych testów porównawczych, ponieważ tylko dzięki nim widoczne stają się techniczne ograniczenia dysków SSD. Pokazują maksimum osiągalne.

Dzięki tym testom porównawczym określamy wydajność w następujących stanach:

W ten sposób można zobaczyć, czy iw jakim stopniu spada wydajność dysku SSD i czy TRIM może przywrócić pierwotną wydajność.

Nie ma znaczenia, czy skopiujesz kilkaset plików MP3 lub wideo, czy symulujesz tę pracę za pomocą Iometer, wysiłek jest taki sam dla dysku SSD. Różnice wynikające z systemu plików systemu operacyjnego wpływają następnie jednakowo na wszystkie dyski SSD, tak że współczynniki różnic w wydajności pozostają takie same.

Wskaźniki śledzenia

Z drugiej strony rzeczywiste życie można symulować za pomocą testów wzorcowych śledzenia, takich jak profile PCMark lub Iometer, które symulują przypadki użycia. Dzięki tym testom praktyczny dostęp odbywa się w powtarzalny sposób.

Aby uzyskać praktyczne wyniki, testy te przeprowadzamy po tym, jak dysk SSD został już kilkakrotnie zapisany z profilami obciążenia i jest zajęty aktywnymi danymi, z wyjątkiem pozostałych 10 GB. Daje to wartości wydajności dysku SSD, który był już używany i obecnie jest w większości pełny.

Aplikacje

Testujemy mniej na samą aplikację. Istnieją dwa główne powody takiego stanu rzeczy: po pierwsze, limit procesora fałszuje lukę w wydajności między dyskami SSD. Na przykład, gdy dysk SSD musi czekać, aż procesor przetworzy określone dane, zanim dysk SSD będzie mógł kontynuować pracę po uruchomieniu aplikacji. Ze względu na ograniczenie procesora dyski SSD zbliżają się do siebie, niż miałoby to miejsce później w przypadku szybszych procesorów. Po drugie, wiele aplikacji można mierzyć tylko za pomocą stopera, co jest dla nas zbyt nieprecyzyjne, zwłaszcza że wyniki są czasami oddalone od siebie tylko o dziesiąte części sekundy. Ale przeprowadzamy nasz długotrwały test kopiowania OpenOffice, ponieważ jest łatwy do odtworzenia. Zwiększyliśmy tam ilość danych tylko 12-krotnie. Obecnie jest to 3,06 GB danych w ponad 48.000 XNUMX plików o różnych rozmiarach, które zostaną zduplikowane podczas jazdy próbnej.

Ciągłe pomiary obciążenia

Jak opisano w sekcji „Zachowanie obciążenia”, dyski SSD włamują się pod ciągłym losowym ładowaniem zapisu, jeśli system czyszczenia pamięci nie może wystarczająco szybko zapewnić wolnych bloków. Takie zachowanie obciążenia występuje rzadko podczas normalnego użytku domowego. Jednak dla jednego lub drugiego czytnika może być interesujące, czy dysk SSD nadaje się również do nieco trudniejszych zastosowań. Na przykład jako nośnik danych dla wirtualizatora, gdzie wiele małych dostępów może występować równolegle lub jako dysk dla środowiska testowego bazy danych.

Na potrzeby tego testu uwalniamy jak najwięcej zapisów 4K na dysku SSD za pomocą Iometru i tworzymy wykres pokazujący wydajność w czasie. Powtarzamy ten test po 30-minutowej lub 12-godzinnej przerwie, aby sprawdzić, czy wyrzucanie elementów bezużytecznych było w stanie zapewnić wystarczającą liczbę wolnych bloków dla wysokiej wydajności w tym czasie. Ponieważ Iometer pracuje z dużym plikiem testowym, który nigdy nie jest usuwany, a jedynie nadpisywany, wykluczony jest wpływ TRIM na te dwa powtórzenia. Wzrost wydajności dzięki samemu TRIM jest następnie mierzony w czwartym przebiegu. Odbywa się to po szybkim formacie, który „przycina” dysk. Plik testowy jest następnie tworzony ponownie.

Chcielibyśmy zwrócić uwagę, że wykracza to znacznie poza zwykłe wymagania dotyczące dysków SSD do użytku domowego. Jeśli dysk SSD nie radzi sobie tutaj tak dobrze, nie jest więc liczony negatywnie. Chcemy jednak dowiedzieć się, które dyski SSD pozytywnie wyróżniają się z tłumu. Ponadto ten test ułatwia sprawdzenie, w jakim stopniu działa wyrzucanie elementów bezużytecznych.

MB / s czy IOPS?

Zwykle wyniki pomiarów podajemy w megabajtach na sekundę. W testach profilu podajemy jednak wyniki w IOPS (operacje wejścia / wyjścia na sekundę = polecenia wejścia i wyjścia na sekundę). Polecenie wejścia lub wyjścia może oznaczać odczyt lub zapis bloku. Nie umniejsza to porównywalności. Jeśli nośnik danych osiąga 128 IO na sekundę w teście zapisu z blokami 1.000 KB, to matematycznie daje to 1.000 * 128 KB = 128 MB na sekundę. Kiedy system operacyjny zapisuje pliki MP3 lub wideo, robi to również w blokach, a rozmiary bloków ostatecznie zależą od rozmiaru plików i formatowania systemu plików. W przypadku wielu małych plików może to ograniczyć liczbę operacji we / wy na sekundę, a przy dużych plikach maksymalną szybkość zapisu na dysku SSD. Dlatego sensowne jest używanie specyfikacji IOPS wszędzie tam, gdzie ma miejsce duża liczba operacji odczytu i zapisu i / lub występują różne rozmiary bloków.

W przypadku ciągłych pomiarów obciążenia informacje w IOPS mają tę dodatkową zaletę, że maksymalne informacje IOPS zwykle reklamowane przez producentów można porównać bezpośrednio z rzeczywistymi wynikami.

wyniki pomiarów

Czytanie sekwencyjne

W obu benchmarkach napęd wypada najlepiej. Ale ponieważ interfejs SATA jest tutaj wąskim gardłem, dysk nie może się logicznie oddzielić, a różnice są minimalne.

Pisanie sekwencyjne

Pisanie sekwencyjne jest również bardzo szybkie. Z drugiej strony, podobnie jak w modelach Samsunga, dysk mocno spada po obciążeniu. Przyczyna tego jest taka sama jak w przypadku modeli Samsung i jest widoczna i omówiona w rozdziale „Ciągłe krzywe obciążenia”.

Losowe czytanie

Podczas czytania losowego obraz jest dzielony. Jeśli mierzysz tylko w krótkim okresie czasu, jak w przypadku AS-SSD, Corsair XT jest na czele. Ale jeśli mierzysz konsekwentnie przez dłuższy okres czasu, jak na Iometrze, napęd znajduje się tylko w środkowym polu.

Losowe pisanie

Tutaj również Corsair XT nie może wyróżniać się z pola i cierpi na słabą wydajność podczas pisania po załadowaniu. Poprzedni model GTX jest szybszy zarówno w Iometer, jak i AS-SSD.

Serwer WWW, serwer plików, stacja robocza

Testy z profilami obciążenia ponownie pokazują, że dysk jest zauważalnie za górnym polem w testach obciążenia zorientowanych na zapis z przypadkowymi wzorcami. W profilu serwera WWW wymagającego intensywnego odczytu opóźnienie nie jest tak duże.

Test kopiowania HT4U OpenOffice

Testy porównawcze śledzenia PCMark7

Krzywe ciągłego obciążenia

Na tym diagramie można zobaczyć kilka rzeczy dla Neutron XT: Po pierwsze, wysoką moc początkową można utrzymać przez stosunkowo długi czas. Świeży lub całkowicie przycięty poziom początkowy utrzymuje się przez prawie pięć minut. Przy około 55.000 512 IOPS nie jest to szczególnie wysokie w porównaniu z konkurencją, co oczywiście oznacza, że ​​zanim SSD się nasyci, upływa więcej czasu. Dłuższemu wysokiemu poziomowi z pewnością sprzyja również fakt, że na dysku SSD dostępne jest 480 GB brutto, a różnica w stosunku do XNUMX GB przestrzeni użytkownika jest wykorzystywana na wolny obszar i dane parzystości. Długi, wysoki poziom początkowy wskazuje, że duża część tej pamięci jest wykorzystywana jako obszar zapasowy, tj. Zachowywanych jest stosunkowo mało danych dotyczących parzystości. Dysk SSD nie będzie w stanie zrekompensować awarii całej kości.

Co więcej, Neutron XT nie wykonuje żadnego zapobiegawczego usuwania śmieci, gdy jest bezczynny, ponieważ zielony wykres „po 12h” bezczynności zaczyna się od niskiego poziomu. Tylko polecenie TRIM zapewnia ponownie wyższą wydajność. Jest to niekorzystne dla wszystkich użytkowników, którzy zapisują do istniejących plików z mniejszymi blokami.

Przebieg krzywych wydajności jest silnie dynamiczny, ponieważ nawet przy wysokim poziomie początkowym występują silne okresowe spadki. Z drugiej strony, pod stałym obciążeniem występują okresowo krótkie fazy z wysoką wydajnością, gdy zbieranie śmieci zapewnia wolne bloki pod obciążeniem. Te wartości szczytowe zapewniają wyższą średnią wartość przy ciągłym obciążeniu w porównaniu z wieloma konkurentami. Ale bez względu na to, z której strony na to patrzysz, poprzedni Neutron GTX jest stabilniejszy i szybszy pod obciążeniem.

wkład

Zużycie na biegu jałowym jest bardzo niskie. Ponieważ dysk SSD nie obsługuje żadnych innych trybów oszczędzania energii, takich jak DevSleep i tym podobne, część energii jest marnowana na nowsze systemy w stanie bezczynności. W przypadku komputerów PC potencjalne oszczędności 0,4 W z pewnością nie są dla większości ważne. Zużycie energii podczas czytania i pisania jest średnie.

Ze względów technologicznych papierkowa robota jest najbardziej energochłonna, ponieważ ogniwa muszą być wtedy ładowane i rozładowywane, a kontroler ma najwięcej mocy obliczeniowej. Zużycie 5 watów brzmi jak dużo dla dysków SSD, ale nie należy zapominać o tym, że w większości przypadków są one bezczynne, a gdy trzeba coś zrobić, to głównie dostęp do odczytu. Dlatego wyniki te należy zawsze widzieć w odniesieniu do własnego wykorzystania dysku SSD.

Konkluzja

Corsair promuje XT jako najpotężniejsze rozwiązanie w swoim portfolio dla najbardziej wymagających wymagań w dziedzinie gier, grafiki i wideo. Jeśli spojrzysz na obszary sekwencyjnego przetwarzania, które są ważne dla grafiki i wideo, to stwierdzenie jest poprawne, ponieważ tutaj XT znajduje się na początku pola w naszych pomiarach zarówno do czytania, jak i pisania. Czytanie plików jest równie ważne w przypadku gier, ale losowy dostęp również odgrywa tutaj rolę. Co ciekawe, XT wyraźnie wyprzedza AS-SSD, ale może wylądować tylko w środkowym polu pod stałym obciążeniem pod Iometrem.

Jeśli weźmiesz pod uwagę również inne obszary, takie jak stacja robocza lub półprofesjonalne użycie serwera, XT nie może się równać z innymi wydajnymi dyskami SSD, takimi jak AMD Radeon R7 firmy OCZ, M550 firmy Crucial lub SanDisk Extreme II. Nawet poprzednik Corsair Neutron GTX radzi sobie tutaj zauważalnie lepiej. XT cierpi na tę samą wadę, co seria 840 firmy Samsung: przy braku proaktywnego zbierania śmieci w czasie bezczynności, tylko TRIM i wymagające wydajności zbieranie śmieci pod obciążeniem zapewniają porządek.

Jeśli porównamy aktualne ceny (kwiecień 2015) modeli 480/512 GB z segmentu wydajności, wyłania się następujący obraz:

* - Nieco starszy Corsair GTX był notowany na Geizhals tylko przez mniej znanego dealera. Cena ta zatem pochodzi z idealo, do którego wprowadzono kilka ofert. Ceny wycofanego modelu z pewnością nie są już reprezentatywne.

Neutron XT firmy Corsair to nowy flagowy produkt producenta. Wbija większe dane we Flashu trochę szybciej niż konkurencja, ale nie może nadążyć za obecnymi cenami. Wynika to głównie z konkurencyjnej ceny Crucial M550. Córka Micron najwyraźniej może sobie na to pozwolić, mając za sobą matkę. Konkurencja nie jest obecnie (jeszcze) skłonna zaakceptować takiej ceny. Nowy Neutron XT jest idealny dla tych, którzy nie opuszczają obszaru wideo / grafiki / gier i jest tam naprawdę dobrym wyborem. Ale dopłata Corsair musi zostać pokryta.

[ri], 13 kwietnia 2015