SanDisk Extreme Pro USB 3.1 w teście

Oferujemy drugi bieg do najszybszych obecnie pendrive'ów USB. Po tym, jak najnowsza i najszybsza wersja Corsaira w postaci Flash Voyager GTX nie mogła do końca przekonać, chcemy zajrzeć pod maskę kolejnego kandydata. Obecny kandydat do testu nazywa się SanDisk Extreme Pro USB 3.1 Solid State i ma na celu zapewnienie szybkości transferu do 420 MB na sekundę. USB 3.1 jest również reklamowane dla większej wydajności. Patrzymy pod maskę.

Intro

Papier jest cierpliwy. Mogliśmy to zrobić również po naszym ostatni test z Corsair Flash Voyager GTX . . w wersji B. Pamięć USB nie wykazała złych wyników, ale maksymalna wydajność obiecana na papierze nie została osiągnięta. Powodem tego jest często fakt, że producenci używają pewnych programów porównawczych w celu określenia ich maksymalnej wydajności - w Corsair jest to ATTO Disk Benchmark.

Chcieliśmy wiedzieć, jak radzą sobie obecnie na rynku inni przedstawiciele, dlatego zamówiliśmy pendrive SanDisk Extreme Pro USB 3.1 Solid State. Tutaj powinno być możliwe do 420 MB na sekundę, a SanDisk mówi również o USB 3.1, co sugeruje wyższą wydajność. Ale i tutaj papier jest cierpliwy, bo dokładnie mówi się o „USB 3.1 Gen 1 z 5 Gbit/s”, a nie o „Generacji 2 z 10 Gbit na sekundę”. W tym przypadku i wydajności Gen 1 jesteś na zwykłym poziomie USB 3.0 – tj. 5 Gbit/s.

Ale w zasadzie to nie boli, ponieważ po odjęciu narzutu protokołu, przepustowości do 500 MB na sekundę nadal powinny pozostać, a SanDisk mówi o maksymalnie 380 MB / s do zapisu i 420 MB / s do odczytu. Sprawdzamy to w praktyce.

Zakładka:

• Corsair Flash Voyager GTX Rev B
• Zestawienie najszybszych pamięci USB część 2
• Pendrive'y USB 3.0 - zestawienie najszybszych pendrive'ów w 2012 roku
• Inline Woodstick USB 3.0 z 64 GB w teście
• ekstremalne pendrive'y USB zaprojektowane przez Brinella w trakcie testów
• Najszybsze pendrive'y USB 2.0 w 2009 roku

Środowisko testowe

sprzęt komputerowy

Kandydat do testu

• Dysk SSD SanDisk Extreme Pro USB 3.1

Referencje

• Wbudowany Woodstick USB 3.0 64 GB*
• Trition z napędem skokowym Lexara*
• Zrób Xtreme IT*
• Sharkoon Flexi Drive Extreme*
• Sharkoon Flexi Drive Ultimate*
• Winkom USB 3.0 SLC*
• ADATA Superior S102 Pro .*
• ADATA Wyższy S107*
• Corsair Flash Voyager GTX 128 GB wersja B*
• Corsair Flash Voyager GT*
• Suwak Corsair Flash Voyager*
• Corsair Flash Survivor Stealth*
• Ekstremalny Xplorer*
• Dysk Kingston Hyper X USB 3.0 Data Traveler*
• Wykonaj Xtreme Technology ES*
• Dysk Flash Sandisk Extreme USB 3.0*
• Sharkoon Flexi Drive Accelerate Duo*
• Ekspres Super Talentów ST4*
• Ekspres Super Talentów RC8*

Notebook: Dell Inspiron 17R edycja specjalna

• Intel Core i5-3210M* (2 x 2,5 GHz - maks. Boost 3,1 GHz)
• Chipset Intel HM77 Express*
• Pamięć 8 GB DDR3*
• NVIDIA GeForce GTX 650M/Intel HD 4000
• Seagate ST1000LM024* (Pamięć masowa)
• SATA 6 Gb / s - 4 x USB 3.0
• Kluczowy CT064M4SSD3* (Dysk pamięci podręcznej)
• Kluczowy CT128M4SSD3* (Dysk testowy SSD)

Inny sprzęt / urządzenia pomiarowe

• Amperomierz cęgowy Tenma 72-6185
• Termometr na podczerwień Tenma 72-820
• Suwmiarka cyfrowa Vogel Digi Plus 202015

Software

Ogólnie:

• Windows 7 w wersji 64-bitowej (z dodatkiem Service Pack 1)
• Sterownik Intel Rapid Storage 11.1.0.1006
• Sterownik chipsetu Intel w wersji 93.0.10.11
• Sterownik USB 3.0 w wersji 1.0.4.220
• Oprogramowanie testowe:
• Test porównawczy AS SSD w wersji 1.6.4013.39530
• ATTO Disk Benchmark w wersji 2.02
• Wersja Iometer 2006.07.27
• Informacje o szablonach plików:
• Plik ISO systemu Windows 7: 3.044 MB
• Katalog plików MP3: 200 plików, 834 MB
• Otwarty katalog Office Mobile: 834 foldery, 6467 plików, 302 MB
• Katalog gry I-am-Alive: 47 folderów, 282 plików, 2.048 MB

Informacje ogólne

Aplikacje syntetyczne

W międzyczasie w dużej mierze rozstaliśmy się z aplikacjami syntetycznymi. Obecnie korzystamy tylko z testu porównawczego AS SSD, aby przyjrzeć się, jak zachowuje się tam maksymalna przepustowość danych. Pomijamy stare aplikacje, takie jak ATTO Disk Benchmark, ponieważ prawie nie dostarczają żadnych informacji o praktycznym zachowaniu.

Dodatkowo korzystamy z Iometru, za pomocą którego odczytujemy pliki 4K, 32K i 128K z pendrive'a i zapisujemy je na pendrive.

Praktyczne testy aplikacyjne

O ile doświadczenie z wykorzystaniem dysków twardych i dysków SSD pokazuje, że dostęp do takich urządzeń ma miejsce przez większość codziennej pracy, to z pewnością sytuacja wygląda nieco inaczej w przypadku urządzeń mobilnych, takich jak pendrive'y. Można założyć, że w większości przypadków dane zapisane na długopisie powinny być transportowane, co oznacza, że ​​podczas zapisywania plików występuje wyraźna waga.

To, które pliki są zapisywane na pendrive'ach, jest z pewnością bardzo różne i zależy od potrzeb indywidualnego użytkownika. Scenariusze, które wybraliśmy, wyglądają następująco:

• Pisanie i czytanie bardzo dużego pliku
• Pisanie i czytanie katalogu MP3
• Pisanie i odczytywanie katalogu gry (przykład dla większej ilości danych z plikami o różnych rozmiarach)
• Instalacja Open Office Mobile (przykład dla folderów z dużą liczbą małych plików)

Wychodzimy z założenia, że ​​wybór tych indywidualnych testów stanowi najbliższą możliwą codzienną praktykę dla różnych grup użytkowników i że każdy użytkownik znajdzie obszar, który najbardziej mu odpowiada.

Przebiegi pomiarowe

Ponieważ zdecydowanie widać różnice w wydajności między nowymi i używanymi pendrive'ami USB, kandydaci do testu zostali dwukrotnie zapisani i usunięci za pomocą Iometru. Wykonane następnie pomiary powtórzono trzykrotnie, a wyniki uśredniono.

Ograniczenia

Nie można w ogóle wykluczyć ograniczeń sprzętowych w naszych pomiarach, ale nie da się ich również uniknąć w życiu codziennym. Na przykład, aby wykluczyć ograniczenia dysku twardego podczas zapisu lub odczytu, stosuje się Crucial-M4-SSD, który w zasadzie powinien być uzbrojony w stosunku do specyfikacji wydajnościowych producentów pendrive'ów.

Wrażenia, dane techniczne i zakres dostawy

Kluczowe dane i zakres dostawy

Wymiary i waga są w niektórych miejscach podstawowym kryterium dla pamięci USB. Jeśli zawsze nosisz kij ze sobą, nawet na breloczku, zwykle potrzebujesz mniejszych wymiarów, aby breloczek do kluczy był mniej obszerny lub opór w kieszeni nie był zbyt duży. Do tego dochodzi fakt, że pendrive'y do przedłużenia mogą kolidować z innymi złączami po prawej i lewej stronie. Tak nie jest w przypadku SanDisk Extreme Pro USB 3.1. Producent od wielu lat pozostaje mniej więcej wierny swojej konstrukcji. Podczas gdy pierwsze wersje USB 3 były dostarczane w plastikowej obudowie, od wersji Pro jako podstawową konstrukcję zastosowano aluminium.

Wymiary pozostały mniej więcej identyczne, podobnie jak waga. A więc ten pendrive jest niezwykle kompaktowy, nie blokuje kolejnego portu USB w notebookach, mieści się w każdej kieszeni i nie jest zauważalny pod względem wagi. Funkcji slidera próbowaliśmy już od wielu lat i przynajmniej możemy zaświadczyć weteranowi z 2012 roku, że nadal bez problemu spełnia swoją funkcję.

Z około 69 centami na gigabajt pojemności, dzisiejszy kandydat do testu z pewnością nie gra w taniej lidze pendrive'ów USB 3.0. Jeśli chodzi o cenę, po prostu dostosowujesz się do obecnego poziomu rynkowego i umieszczasz na nim. Zakres dostawy po stronie sprzętowej jest - podobnie jak Corsair - niezwykle skromny. Jest oczko do mocowania zaczepu na brelok lub łańcuszek. Jednak w zakresie dostawy nie ma nic odpowiedniego.

W tym celu firma SanDisk oferuje własne oprogramowanie szyfrujące, które można wykorzystać do utworzenia folderu na pendrive w celu ochrony szczególnie chronionych danych za pomocą 128-bitowego szyfrowania AES. Ponadto istnieje roczna licencja na oprogramowanie do tworzenia kopii zapasowych RescuePro Deluxe. Oba to trochę więcej niż doświadczyliśmy w firmie Corsair, która działa na tym samym poziomie cenowym ze swoim produktem.

Wrażenia i praktyczne doświadczenia

Jak wspomniano, firma SanDisk od lat pozostaje wierna swojej konstrukcji. Pierwszy kij w tej klasie również wyglądał prawie identycznie, miał praktycznie takie same wymiary i prawie taką samą wagę i był w stanie przekonać nas swoim wyglądem sprzed lat. Przy pierwszej wersji Pro około dwa lata temu rozdzielono plastikową obudowę, a kształt zapakowano w srebrne aluminium. W obecnej wersji znów będzie czarny. Obudowa zewnętrzna wykonana jest z aluminium lakierowanego na czarno lub anodowanego, obszar suwaka w środkowej części pozostaje z błyszczącego tworzywa sztucznego.

Oprócz teraz ciemnego koloru różni się od poprzedniej wersji napisem USB 3.1 na dolnym końcu środkowej sekcji - wcześniej był tylko napis USB 3.0.
Dokładnie tam, w obszarze tego napisu, SanDisk zintegrował również niebieską lampkę stanu LED, która sygnalizuje dostęp do drążka. Trochę niepozorny, ale absolutnie funkcjonalny w świetle specyfikacji formatu.

W pewnym sensie oczywiście brak ochrony przed zabrudzeniami pozostaje, bo slider nie posiada zaślepki ochronnej. Podczas transportu w kieszeni zawsze upewnij się, że do otworu sztyftu nie dostaną się żadne strzępki ani resztki tkanki.

Pomimo kompaktowego formatu funkcja suwaka jest łatwa i przyjemna w użyciu. Drążek ma na tyle duże wybrzuszenie, że można nim operować nawet dużymi dłońmi.

Testy zgodności i ogólne

Podobnie jak w przypadku naszych dużych podsumowań, testujemy kandydatów na co najmniej dwóch systemach USB 3.0 i dwóch systemach USB 2.0 pod kątem ich przydatności do użytku. Dotyczy to również dzisiejszych badanych, którzy jednak byli testowani na pięciu różnych komputerach ze złączem USB 3.0 i dwoma dodatkowymi urządzeniami z USB 2.0, a także na systemie z funkcjonalnością USB 3.1. Nie napotkaliśmy żadnych problemów ze zgodnością. Jednak system USB 3.1 zapisuje się znacznie wolniej niż urządzenia USB 3.0.

Wynika to prawdopodobnie z zastosowanej bardzo młodej platformy Ryzen 7. A służy tutaj jako podstawa MSI X370 XPOWER TYTAN DLA GRACZY z AMD Procesor Ryzen 7-1700. Zasadniczo chipset AMD X370 powinien domyślnie obsługiwać USB 3.1, ale implementacja odbywa się za pomocą kontrolera ASMedia, który jest podłączony do płyty MSI liniami PCI Express. W tym momencie zakładamy obecnie sterownik, który nie jest jeszcze w pełni opracowany, dlatego wydajność zapisu jest trochę lepsza niż w typowym systemie testowym, ale wydajność odczytu jest wyraźnie gorsza. Dokładniej zbadamy ten fakt w trakcie naszych testów płyty głównej Ryzen.

Nie ma nic złego w wynikach odczytu za pomocą testu porównawczego AS SSD. Tutaj nawet podaje się nieco szybsze wartości. W każdym razie ten test teoretyczny wyraźnie nie spełnia swoich obietnic, co prawdopodobnie wynika z faktu, że nie wybraliśmy programu preferowanego przez firmę SanDisk do tych pomiarów. W najlepszym przypadku odczyt wynosi 380 MB / s, ale zapis wynosi maksymalnie 340 MB / s. Nie są one złe i wcale nie gorsze niż wyniki Corsaira, ale są znacznie lepsze, zwłaszcza podczas pisania. Ale obiecali do 420 MB na sekundę odczytu i do 380 MB na sekundę podczas pisania.

Po raz kolejny młody kandydat testowy nie spełnia swoich obietnic, ale jest przynajmniej na dobrej drodze.

Pendrive jest sformatowany przy użyciu exFAT (Extended File Allocation Table), standardu firmy Microsoft, który jednak działa również na wspomnianych systemach Linux i Mac. Logowanie w systemie Windows odbywa się jako „dysk USB”. Niestety, w przeszłości musieliśmy się dowiedzieć, że niektórych pendrive'ów, które rejestrują się tylko jako dysk USB w systemie, nie można uruchomić w systemie Windows 7. Nie testowaliśmy jednak tego punktu z SanDisk Extreme Pro USB 3.1 - ani tego, czy wcześniejsze problemy z Windows 10 należą już do przeszłości.

W tym miejscu jednak wydaje nam się, że temat jest odpowiedni do uzupełnienia naszych własnych kryteriów testowych o ten rozdział. Straciliśmy kilka godzin, próbując uruchomić dyski USB. Jak tylko pozwoli na to czas, chcemy przerobić w tym miejscu.

Seria testów i wyniki

Test Iometer 4K

Test Iometer 32K

Test Iometer 128K

Odczyt / zapis pliku ISO

Jako podstawę tego testu używamy pliku ISO o wielkości 3.044 MB, który jest zapisywany na pendrive przez nasz Crucial M4 SSD, w celu późniejszego zapisania na dysku SSD. Dzięki tej procedurze symulujemy pisanie i odczytywanie dużych plików, co w zasadzie powinno pozwolić każdemu przedstawicielowi na dojście do najwyższej formy. W końcu jest to równoważne sekwencyjnemu zapisywaniu / odczytywaniu dużych plików.

Odczyt / zapis plików MP3

Kopiowanie plików MP3 na przenośny nośnik danych z pewnością można określić jako typowe praktyczne zastosowanie. Używamy katalogu o łącznej wielkości 834 MB, w którym znajduje się 200 plików MP3 - z których wszystkie są większe niż 2 MB. Tutaj również kopiujemy z dysku Crucial M4 SSD na obiekt testowy, a później z powrotem na dysk SSD.

Instalacja Open Office Mobile

Open Office Mobile stał się popularną aplikacją wśród aktywnych użytkowników pamięci USB w ostatnich latach. Mieszanka różnych aplikacji pozwala użytkownikowi używać swojego drążka prawie jako mobilnego systemu operacyjnego na różnych komputerach. Jednak OO Mobile jest również trudnym testem dla większości pamięci USB.Podczas instalacji prawie 6.500 plików jest zapisywanych w 834 folderach do utworzenia, a większość plików nadal jest znacznie poniżej limitu 4 KB.

Kopiowanie katalogu gier

W ostatnim teście praktycznym kopiujemy folder plików o łącznej wielkości 2.048 MB na pendrive. 282 pliki zawarte w folderze są rozmieszczone w 47 podfolderach i mają wiele różnych rozmiarów plików. Od małych plików po większe pliki, wszystko jest tutaj przedstawione.

Inne pomiary

wkład

Podczas gdy urządzenia USB 2.0 oznaczone jako „High Power” mogą pobierać 500 mA prądu przez port USB, specyfikacja SuperSpeed ​​prawie podwoiła to. Odpowiednie urządzenia mogą teraz żądać maksymalnego prądu 900 mA. Oczywiście zasilanie poprzez linię 5V pozostało bez zmian. Maksymalny pobór mocy dla urządzeń USB 4,5 jest zatem dopuszczalny na poziomie 3.0 W, ale dla modeli USB 2.0 nie może przekraczać 2,5 W.

Ze względów bezpieczeństwa mierzymy teraz dwie wartości na tych urządzeniach, a mianowicie pobór mocy podczas szczytów rozruchowych i maksymalny pobór mocy podczas dostępu do zapisu.

We wszystkich przypadkach kandydaci do testu pozostają w normach. Jeśli chodzi o zachowanie początkowe, uwagę zwraca Super Talent RC8, który podczas pomiaru zużywał 1,5 wata. Pod względem maksymalnego poboru mocy jest to model Kingston, który przy poborze mocy 3,75 wata naprawdę nie jest daleko od dozwolonego 4,5 wata.

W teście tylko raz zanotowaliśmy jedną interesującą obserwację. Po podłączeniu Super Talent Express RC8 system operacyjny laptopa zgłosił, że urządzenie spowodowało przepięcie. Laptop, gniazdo i urządzenie USB nadal działały doskonale. Incydent nie mógł zostać odtworzony.

Nasz obecny kandydat do testów z Corsair jest częściowo w środku pola, częściowo w górnym zakresie, ale we wszystkich obszarach jest nieszkodliwy.

Temperatury

Ostatni test jest prawdopodobnie bardziej „środkiem zapobiegawczym”. Ze względu na szybszą technologię i dozwolony wyższy przepływ prądu, w urządzeniach USB 3.0 często zgłaszane są również wyższe temperatury. Oczywiście takie zmiany temperatury wynikają również z konstrukcji tu i ówdzie.

Chociaż w naszych testach urządzenia nigdy nie były naprawdę gorące, po prostu zmierzyliśmy temperatury za pomocą termometru na podczerwień, aby być po bezpiecznej stronie. Zmierzyliśmy mniej więcej najcieplejsze miejsce na każdym patyku. Jednak poniższe wyniki szybko pokazują, że urządzenia zachowywały się dość niepozornie w całej rozciągłości - „najgorętsi” przedstawiciele mieścili się w przedziale 40°C i przy maksymalnej różnicy pomiaru 7°C prawie żadnej znaczącej różnicy od najfajniejszych przedstawicieli.

Konkluzja

Po tym teście znowu pojawia się zmarszczka. W niektórych dyscyplinach stary pendrive - w zależności od zastosowanej technologii - wciąż udaje się pokonać topowy model z 2017 roku. Powody tego to postęp! Jednak w tym postępie wykorzystywana jest najnowsza technologia, co oznacza, że ​​kontrolery SSD są sparowane z układami pamięci TLC, tak jak są one używane w obecnych dyskach SSD klasy podstawowej.

Postęp ten nie tylko pokazuje zalety, ale w toku wojny cenowej nie należy już oczekiwać, że producenci niedrogich produktów, takich jak pendrive'y, odważą się wydawać drogie modele z chipami SLC. Takie środki nie są dostatecznie doceniane; stają się jasne dopiero w specjalnych testach. Musisz więc po prostu narysować linię.

Ale nie chcemy krytykować nowych modeli. Obaj młodzi przedstawiciele, zwłaszcza dzisiejszy kandydat z firmy SanDisk, znajdują się głównie na szczycie porównań i pokazują, jakie wyniki są dziś możliwe. Oczywiście nie należy ślepo ufać obietnicom producenta, jak pokazuje nasz test. Niemniej jednak pozostaje szybki, naprawdę szybki, a nowy model SanDisk z pewnością może zdobywać punkty nawet przy małych rozmiarach plików, które są freestyle. Okoliczności, dla których Iometer widzi tutaj gorsze wartości niż praktyczne wskaźniki, są dla nas nieco niejasne.

W rezultacie dzisiejsza prezentacja SanDisk podoba nam się wyraźnie bardziej niż ta Corsaira. Pozostajesz wierny swojemu kształtowi, zwartości i funkcjonalności. Małe oprogramowanie jest oferowane tym, którzy go potrzebują. Pod względem ceny grasz na szczycie. Jeśli chcesz nazwać model 90 GB swoim własnym, należy zapłacić około 128 euro. Cena zdecydowanie mieści się w tej klasie wydajności, jeśli potrzebujesz takiej wydajności.

[pg], 02 kwietnia 2017