OCZ ARC 100 w teście

Intro

OCZ był pionierem w branży dysków SSD dla konsumentów. Niestety, reputacja jego dysków SSD ucierpiała w przeszłości z powodu stosunkowo wysokiej awaryjności niektórych modeli. Po bankructwie i odbudowie firmy Toshiba, OCZ ponownie wchodzi na rynek konsumencki z ARC 100. Wyrafinowany kontroler Barefoot 3 i niezawodny Toshiba Flash powinny przekonać i przekonać klientów. W dzisiejszym teście wyjaśniamy, co kryje się za ARC 100.

Początkowo znana jako producent pamięci i zasilaczy, firma OCZ stała się pionierem w branży dysków SSD dla konsumentów, a przede wszystkim w sektorze użytkowników domowych. Po tym, jak na rynku pojawiły się pierwsze konsumenckie modele SSD różnych producentów, z których niektóre nagle zajęły kilka sekund namysłu podczas pisania i spowodowały zatrzymanie systemu, OCZ wprowadziła modele, które były powiązane cenowo z popularnymi modelami Intela, takimi jak seria X25-M może konkurować. Wraz z kontrolerami Barefoot-1 firmy Indilinx i kontrolerami SandForce, OCZ wypuściło stosunkowo dużą liczbę różnych modeli, z których niektóre również stały się bardzo popularne.

Jednak reputacja ucierpiała z powodu stosunkowo wysokiej awaryjności niektórych modeli konsumenckich, a na forach pojawiają się czasem nawet zastrzeżenia co do trwałości w stosunku do kontrolerów SandForce, choć ten sam kontroler w modelach innych producentów nie wzbudził w tym zakresie negatywnej uwagi. OCZ została ostatecznie przejęta przez Toshibę po bankructwie, co wyeliminowało realną przyczynę wysokiej awaryjności i strat w OCZ. Bardziej szczegółowo omówimy przyczyny i reorganizację w następnej sekcji, ponieważ są one istotne, jeśli chcesz wziąć pod uwagę niezawodność nowego OCZ (OCZ Storage Solutions) ze starym OCZ (OCZ Technology Group).

ARC 100 reprezentuje teraz powrót OCZ do segmentu podstawowego i ma na celu zaimponować dobrym stosunkiem ceny do wydajności. I chociaż model został umieszczony w segmencie podstawowym, już powinien przekonać wyższą długoterminową wydajnością. Nasz test wyjaśni, jak działa model.

Zakładki SSD:

• struktura
• Puste czy darmowe?
• Wyrównanie zużycia
• Źródło wszelkiego zła: czytaj-modyfikuj-zapisuje usuwanie śmieci
• Wolna powierzchnia i nadrezerwowanie
• TRIM nie usuwa!
• Geschwindigkeit
• SLC, MLC, eMLC, TLC
• Buforowanie SSD - jak to zrobić

Najnowsze recenzje dysków SSD:

• Crucial MX100 z 256 GB
• Corsair Force LX z 256 GB
• Crucial M550 z 256 GB i 1 TB
• SanDisk Extreme II i Ultra Plus
• Samsung 840 Pro i EVO
• Ponowne uruchomienie SSD

Bogata przeszłość OCZ

Jak już wspomniano na początku, firma OCZ początkowo wprowadziła na rynek dużą liczbę modeli dysków SSD, dzięki czemu zyskała popularność. W marcu 2011 r. Firma OCZ kupiła producenta kontrolerów Indilinx iw ten sposób uzyskała zdolność i patenty do samodzielnego opracowywania sterowników. Jednak w przypadku NAND Flash były one nadal zależne od zakupów od innych producentów. W tym czasie popyt rynkowy na dyski SSD gwałtownie wzrósł, podczas gdy produkcja pamięci flash NAND nie mogła jeszcze mu sprostać z powodu niewystarczających pojemności.

Mam OCZ Raporty medialne miał problem z uzyskaniem wystarczającej ilości pamięci NAND i dlatego nie był w stanie osiągnąć celów sprzedaży. Pomogło to postawić firmę na minusie. I na horyzoncie pojawiło się więcej ciemnych chmur: liczba zwrotów SSD, czyli uszkodzonych dysków SSD OCZ u klientów, rosła i rosła. Możliwe, że firma OCZ poszła na zbyt wiele kompromisów w zakresie jakości zakupionej pamięci flash NAND, czy to w celu osiągnięcia celów sprzedażowych, czy też wejścia na rynek po niskiej cenie. Inni spekulowali na temat problemów z zastosowanymi kontrolerami SandForce, które nie były tak zauważalne w konkurencyjnych produktach.

Dane dotyczące odpowiedzi są rzadko ujawniane, ale kiedy to robią sprzedawcy z rynku dysków SSD wyciekły, ówczesna OCZ Technology Group wypadła stosunkowo słabo na tle konkurencji. Francuska witryna hardware.fr (lub do 2012 r. Anglojęzyczna witryna BeHardware.com) co sześć miesięcy publikuje dane dotyczące zwrotów różnych komponentów sprzętowych z europejskich sieci handlowych. Liczby nie są zatem reprezentatywne dla świata, ale stanowią przewodnik. Modele Octane i Benzyna były szczególnie zauważalne z wartościami do 40%, ale dyski SSD Agility i Vertex były również zauważalne z wartościami powyżej 5%.

Wadliwe zwroty powodują niezadowolenie klientów oraz koszty gwarancji i gwarancji. Jeśli wskaźniki awaryjności są znacznie wyższe niż oczekiwano, koszty te również mogą spaść na nogi firmy. Po kilku kwartałach strat, spółka OCZ napotkała dalsze problemy z dostawami i dostawami w październiku 2013 r., Aw listopadzie ogłosiła upadłość. Dział zasilania został następnie sprzedany firmie Firepower Technology (USA) w lutym 2014 r. I wcześniej zaprzestano produkcji pamięci. Grupa technologiczna Toshiba zainteresowała się sektorem SSD - dla wielu nieoczekiwanie.

Przejęcie firmy Toshiba

W grudniu 2013 roku ogłoszono, że Toshiba chce kupić odpowiednie części firmy. Jeśli spojrzeć na rynek konsumencki, ta decyzja była dla niektórych niezrozumiała, ponieważ nadal miałeś na myśli wysoką podatność na błędy produktów konsumenckich. Firma OCZ rozpoczęła jakiś czas temu tworzenie produktów dla rozwiązań korporacyjnych. Ponieważ te grały w innym, znacznie wyższym przedziale cenowym, nie było takich problemów z awariami, które były spowodowane przez tani NAND.

Toshiba jest także producentem pamięci flash. Jako spółka zależna firmy Toshiba, OCZ Storage Solutions ma teraz bezpośredni dostęp do pamięci flash doświadczonego i ugruntowanego producenta pamięci, który produkuje zarówno pamięć eMLC flash dla rozwiązań korporacyjnych, jak i pamięć flash MLC dla konsumenckich dysków SSD. Problem „starego” OCZ z uzyskaniem niezawodnej pamięci flash w dużych ilościach już nie istnieje. A wraz z zakupem OCZ Toshiba wreszcie ma firmę z rodziny korporacyjnej, która ma dostęp do kontrolerów, rozwoju oprogramowania układowego i pamięci flash w ramach grupy. Mając odpowiednie wsparcie finansowe, Toshiba/OCZ spróbuje teraz wejść na ring z innymi wewnętrznymi programistami, takimi jak Samsung i Intel.

Gwarancja ShieldPlus

Ta kompozycja może nie wyglądać źle na papierze, ale potrzeba więcej, aby odzyskać zaufanie klientów. Było to również jasne dla OCZ, dlatego właśnie Gwarancja ShieldPlus wprowadzone. Dotyczy to ARC 100 i Vertex 460A przez trzy lata każdy oraz cztery lata dla AMD Radeon R7 SSD, które OCZ buduje z i dla AMD.

W praktyce procedura wygląda następująco: Jeśli masz problem z dyskiem SSD, skontaktuj się z pomocą techniczną. Numer seryjny modelu jest wystarczającą legitymacją, nie jest wymagany dowód zakupu. Jeśli pomoc techniczna stwierdzi, że w oczywisty sposób występuje usterka, nowy dysk SSD zostanie wysłany bezpośrednio do klienta wraz z dowodem zwrotu za darmowy zwrot starego dysku SSD.

OCZ ma stronę poświęconą temu tematowi w swojej witrynie internetowej Zarządzanie Jakością dedykowane. Oprócz zwykłych zobowiązań i grafiki, stosunkowo daleko na stronie znajduje się reprezentacja dotycząca wskaźników błędów z przeszłości.

Firma OCZ jest oczywiście przekonana o niezawodności nowych produktów i odpowiednio zabezpiecza kupującego gwarancją. Przedpłata przez firmę OCZ jest znacznie wygodniejsza dla klienta w przypadku gwarancji, ponieważ jest po prostu znacznie szybsza niż wysłanie wadliwego urządzenia i wymiana dopiero po tygodniach.

Kandydat do testu

Kluczowe dane i technologia

ARC 100 jest dostępny w wersjach 120, 240 i 480 GB. Zastosowana rodzina Barefoot 3 jest obecna na rynku od ponad dwóch lat; w ARC 100 zastosowano nieco niżej taktowaną wersję kontrolera M10. Można się spodziewać, że jest odpowiednio dojrzały i że programiści oprogramowania układowego są już z nim dobrze zaznajomieni.

Zauważalne są maksymalne szybkości odczytu, wynoszące od 475 do 490 MB / s, które nie wyczerpują w pełni interfejsu SATA. Jest to teraz trochę nietypowe, ponieważ przyzwyczaiłeś się do faktu, że prawie wszystkie dyski SSD wykonują skok powyżej 500 MB / s. Ponieważ stały odczyt sekwencyjny jest w praktyce szczególnym przypadkiem, praktyczne testy muszą wykazać, czy ma to jakiekolwiek negatywne skutki w rzeczywistym użyciu.

Ausstattung

Umieszczenie w segmencie dla początkujących odbija się na liście wyposażenia. Dysk SSD szyfruje dane 256-bitowym AES, ale niestety nie obsługuje specyfikacji TCG Opal, które są niezbędne np. Do korzystania ze standardu Microsoft eDrive. Niestety nie ma również wsparcia dla dodatkowych trybów oszczędzania energii, takich jak DevSleep. Po podniesieniu dysku zauważysz, że przy 110 gramach wydaje się cięższy w porównaniu z konkurencyjnymi modelami (np.Samsung 850 Evo z 66 gramami). Żaden z tych czynników nie sprawia, że ​​jest to idealny dysk do notebooka. Niska waga i niskie zużycie na biegu jałowym są niezbędne w przypadku platform mobilnych.

życie

Przyjrzyjmy się teraz trwałości. OCZ obiecuje klientowi średni wolumen zapisu 20 GB dziennie przez trzy lata „przy typowym obciążeniu użytkownika końcowego”. Producent wyraźnie wymienia również stacje robocze jako obszar zastosowania. Najważniejsze, według Adama Riese, jest gwarantowana wielkość zapisu wynosząca 21 terabajtów. Witryna Kitguru.net otrzymała pięć dysków ARC-100 i obecnie poddaje je testowi wytrzymałościowemu. W chwili pisania tego tekstu wszystkie pięć dysków ma już Przekroczono 200 terabajtów i tym samym osiągnięto już dziesięciokrotnie więcej niż obiecał producent.

impresje

W tym segmencie cenowym dodatki nie są powszechne. W opakowaniu nie ma żadnych fizycznych dodatków.

W wersji 256 GB pamięć flash NAND została podzielona na 16 pakietów, po 8 z przodu iz tyłu. W rezultacie w poszczególnych pakietach w wariancie 512 GB znajduje się więcej matryc.

Oprogramowanie

Dzięki OCZ Toolbox klient otrzymuje narzędzie do aktualizacji oprogramowania sprzętowego i sprawdzania właściwości dysku SSD. ZA Wideo YouTube ilustruje ten proces. Narzędzie może być używane w systemach Microsoft Windows 7 i 8 (.1), Linux i Mac pobrane być.

Jeśli chcesz, możesz użyć innych środków, aby zapewnić optymalne dopasowanie środowiska operacyjnego do dysków SSD. Ważnymi parametrami są:

• Czy port SATA działa w trybie AHCI?
• Czy system operacyjny obsługuje TRIM?
• Czy jakaś automatyczna defragmentacja systemu operacyjnego została dezaktywowana?

Środowisko testowe

sprzęt komputerowy

Stacja testowa:

• PROCESOR: Intel Core i3 3220 - 2 x 3,3 GHz (Turbo: wyłączone) [Oferty Amazon]
• Płyta główna: ASUS P8H77M (chipset H77) [Oferty Amazon]
• pamięć: 8 GB (4 x 2 GB) Team Xtreem - Działanie SPD: DDR3-1333 9-9-9-24-1T przy 1,5 V [Oferty Amazon]
• Zasilanie: Seria NZXT 650 W HALE82 [Oferty Amazon]
• Dysk rozruchowy: OCZ Vertex 2 SSD jako dysk rozruchowy [Oferty Amazon]

Kandydat do testu:

• OCZ ARC 100 240GB (Oferty Amazon)

Modele porównawcze:

• Corsair Force LX 256 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• Corsair GTX 480 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• Kluczowy M550 256 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• Kluczowy M550 1 TB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• Samsung 840 120 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• Samsung 840 EVO 250 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• Samsung 840 Pro 256 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• SanDisk Extreme 240 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• SanDisk Extreme II 240 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)
• SanDisk UltraPlus 256 GB (HT4U-Test / Oferty Amazon)

Software

Nasz kurs wzorcowy

Nasz kurs dotyczący testów porównawczych ma na celu udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

• Jak szybko dysk SSD odczytuje i zapisuje kolejno duże pliki oraz losowo odczytuje i zapisuje małe pliki?
• W jaki sposób pofragmentowane bloki (nie mylić z fragmentacją plików!) I wynikające z tego zapisy do odczytu i modyfikacji wpływają na wydajność po dużym obciążeniu zapisu?
• Jak szybki jest dysk SSD w scenariuszu z ciągłym obciążeniem (stan stabilny)?
• Czy TRIM może przywrócić pełną wydajność?
• Jak efektywne jest zbieranie śmieci?
• Jak szybki jest dysk SSD, gdy występują pewne mieszanki dużych i małych bloków?

Syntetyczne wzorce

Nie można uniknąć syntetycznych testów porównawczych, ponieważ tylko dzięki nim widoczne stają się techniczne ograniczenia dysków SSD. Pokazują maksimum osiągalne.

Dzięki tym testom porównawczym określamy wydajność w następujących stanach:

W ten sposób można zobaczyć, czy iw jakim stopniu spada wydajność dysku SSD i czy TRIM może przywrócić pierwotną wydajność.

Nie ma znaczenia, czy skopiujesz kilkaset plików MP3 lub wideo, czy symulujesz tę pracę za pomocą Iometer, wysiłek jest taki sam dla dysku SSD. Różnice wynikające z systemu plików systemu operacyjnego wpływają następnie jednakowo na wszystkie dyski SSD, tak że współczynniki różnic w wydajności pozostają takie same.

Wskaźniki śledzenia

Z drugiej strony rzeczywiste życie można symulować za pomocą testów wzorcowych śledzenia, takich jak profile PCMark lub Iometer, które symulują przypadki użycia. Dzięki tym testom praktyczny dostęp odbywa się w powtarzalny sposób.

Aby uzyskać praktyczne wyniki, testy te przeprowadzamy po tym, jak dysk SSD został już kilkakrotnie zapisany z profilami obciążenia i jest zajęty aktywnymi danymi, z wyjątkiem pozostałych 10 GB. Daje to wartości wydajności dysku SSD, który był już używany i obecnie jest w większości pełny.

Aplikacje

Testujemy mniej na samą aplikację. Istnieją dwa główne powody takiego stanu rzeczy: po pierwsze, limit procesora fałszuje lukę w wydajności między dyskami SSD. Na przykład, gdy dysk SSD musi czekać, aż procesor przetworzy określone dane, zanim dysk SSD będzie mógł kontynuować pracę po uruchomieniu aplikacji. Ze względu na ograniczenie procesora dyski SSD zbliżają się do siebie, niż miałoby to miejsce później w przypadku szybszych procesorów. Po drugie, wiele aplikacji można mierzyć tylko za pomocą stopera, co jest dla nas zbyt nieprecyzyjne, zwłaszcza że wyniki są czasami oddalone od siebie tylko o dziesiąte części sekundy. Ale przeprowadzamy nasz długotrwały test kopiowania OpenOffice, ponieważ jest łatwy do odtworzenia. Zwiększyliśmy tam ilość danych tylko 12-krotnie. Obecnie jest to 3,06 GB danych w ponad 48.000 XNUMX plików o różnych rozmiarach, które zostaną zduplikowane podczas jazdy próbnej.

Ciągłe pomiary obciążenia

Jak opisano w sekcji „Zachowanie obciążenia”, dyski SSD włamują się pod ciągłym losowym ładowaniem zapisu, jeśli system czyszczenia pamięci nie może wystarczająco szybko zapewnić wolnych bloków. Takie zachowanie obciążenia występuje rzadko podczas normalnego użytku domowego. Jednak dla jednego lub drugiego czytnika może być interesujące, czy dysk SSD nadaje się również do nieco trudniejszych zastosowań. Na przykład jako nośnik danych dla wirtualizatora, gdzie wiele małych dostępów może występować równolegle lub jako dysk dla środowiska testowego bazy danych.

Na potrzeby tego testu uwalniamy jak najwięcej zapisów 4K na dysku SSD za pomocą Iometru i tworzymy wykres pokazujący wydajność w czasie. Powtarzamy ten test po 30-minutowej lub 12-godzinnej przerwie, aby sprawdzić, czy wyrzucanie elementów bezużytecznych było w stanie zapewnić wystarczającą liczbę wolnych bloków dla wysokiej wydajności w tym czasie. Ponieważ Iometer pracuje z dużym plikiem testowym, który nigdy nie jest usuwany, a jedynie nadpisywany, wykluczony jest wpływ TRIM na te dwa powtórzenia. Wzrost wydajności dzięki samemu TRIM jest następnie mierzony w czwartym przebiegu. Odbywa się to po szybkim formacie, który „przycina” dysk. Plik testowy jest następnie tworzony ponownie.

Chcielibyśmy zwrócić uwagę, że wykracza to znacznie poza zwykłe wymagania dotyczące dysków SSD do użytku domowego. Jeśli dysk SSD nie radzi sobie tutaj tak dobrze, nie jest więc liczony negatywnie. Chcemy jednak dowiedzieć się, które dyski SSD pozytywnie wyróżniają się z tłumu. Ponadto ten test ułatwia sprawdzenie, w jakim stopniu działa wyrzucanie elementów bezużytecznych.

MB / s czy IOPS?

Zwykle wyniki pomiarów podajemy w megabajtach na sekundę. W testach profilu podajemy jednak wyniki w IOPS (operacje wejścia / wyjścia na sekundę = polecenia wejścia i wyjścia na sekundę). Polecenie wejścia lub wyjścia może oznaczać odczyt lub zapis bloku. Nie umniejsza to porównywalności. Jeśli nośnik danych osiąga 128 IO na sekundę w teście zapisu z blokami 1.000 KB, to matematycznie daje to 1.000 * 128 KB = 128 MB na sekundę. Kiedy system operacyjny zapisuje pliki MP3 lub wideo, robi to również w blokach, a rozmiary bloków ostatecznie zależą od rozmiaru plików i formatowania systemu plików. W przypadku wielu małych plików może to ograniczyć liczbę operacji we / wy na sekundę, a przy dużych plikach maksymalną szybkość zapisu na dysku SSD. Dlatego sensowne jest używanie specyfikacji IOPS wszędzie tam, gdzie ma miejsce duża liczba operacji odczytu i zapisu i / lub występują różne rozmiary bloków.

W przypadku pomiarów w stanie ustalonym informacje w IOPS mają tę dodatkową zaletę, że można bezpośrednio porównać maksymalne informacje IOPS zwykle reklamowane przez producentów z rzeczywistymi wynikami.

wyniki pomiarów

Czytanie sekwencyjne

Jak już ogłoszono w arkuszach danych, wydajność odczytu sekwencyjnego jest do 20% gorsza od konkurencji. W codziennym użytkowaniu jest to rzadko zauważalne, jeśli w ogóle, ponieważ większość dostępów do odczytu nie polega na sekwencyjnym odczytywaniu gigabajtów. Wyjątkiem jest kopiowanie bardzo dużych plików - przy założeniu nośnika danych, na który kopia może zostać zapisana wystarczająco szybko - a także dziedzina przetwarzania wideo, pod warunkiem, że procesory i program przetwarzający mogą odczytać więcej niż 450 MB / s.

Pisanie sekwencyjne

Z drugiej strony, wydajność zapisu sekwencyjnego pod Iometrem wygląda znacznie lepiej. Chociaż jest pozycjonowany jako urządzenie klasy podstawowej, jego wydajność zapisu sekwencyjnego wyprzedza większość innych dysków SSD klasy podstawowej. SanDisk Ultra Plus jest szybszy, ale po załadowaniu zwija się mocniej.

W teście porównawczym AS SSD z bardzo krótkimi sekwencyjnymi impulsami zapisu, konkurent EVO z mechanizmem TurboWrite może nadal osiągać lepsze wyniki, ale poza tym dystrybucja pozostaje mniej więcej taka sama.

Losowe czytanie

Jednak ACR 4 nie może się rozróżnić nawet przy losowych dostępach do odczytu 100K. Zajmuje przedostatnie miejsce zarówno dla Iometru, jak i dla AS-SSD. Zobaczymy później w testach porównawczych serwera WWW i aplikacji, czy ta wada ma również wpływ w praktyce.

Losowe pisanie

Tutaj jednak pojawia się nasz obiekt testowy pod Iometrem: w segmencie podstawowym wystarczy przyznać porażkę Crucial MX100. Ale co jest znacznie bardziej rzucające się w oczy i niezwykłe: ARC 100 ledwo psuje scenariusz obciążenia, a nawet mieści się w zakresie wydajnego modelu Corsair Neutron GTX. To było nawet wyposażone w dwa razy więcej Flasha, a tym samym większą przestrzeń zapasową.

ARC 100 odgrywa również wiodącą rolę w krótkich seriach zapisu AS-SSD i musi tylko przyznać się do porażki modelowi wydajności M550 firmy Crucial.

Serwer WWW, serwer plików, stacja robocza

Test porównawczy serwera WWW umożliwia ciągłe odczytywanie danych o różnych rozmiarach bloków i pokazuje, że niższa syntetyczna wydajność odczytu nie ma w praktyce tak negatywnego wpływu, jak sugerują syntetyczne testy porównawcze. W segmencie podstawowym ARC 100 musi tylko przyznać się do porażki Samsung EVO.

W dwóch testach zorientowanych na zapis, ARC 100 wyciera podłogę konkurencją. W teście serwera plików wyprzedza go tylko wersja Crucial M1 o pojemności 550 TB. Wynika to głównie z większej pojemności, co widać w 256 GB wersji M550, ponieważ jest on tylko o połowę mniejszy niż ARC 100. W teście stacji roboczej dysk SSD OCZ wyprzedza nawet 1-TB-M550. Obietnicę firmy OCZ dotyczącą długotrwałej wydajności zapisu pod obciążeniem można śmiało uznać za spełnioną.

HT4U-Test kopiowania OpenOffice

W teście kopiowania osoba testująca biegnie wzdłuż środkowego pola bez żadnych nieprawidłowości.

Testy porównawcze śledzenia PCMark7

Przy niewielkiej słabości czytania i silnym zachowaniu podczas pisania, ARC 100 nie może tak naprawdę wyróżniać się na tle konkurencji w bardziej zorientowanych na czytanie praktycznych testach.

Krzywe ciągłego obciążenia

Pod ciągłym obciążeniem losowych procesów zapisu 4K z głębokością kolejki 32, OCZ ARC 100 startuje z wartościami około 86.000 100 IOPS na bardzo dobrym poziomie. Jak w przypadku każdego dysku SSD, wydajność spada, jeśli nie ma już wolnych bloków, a funkcja czyszczenia pamięci musi aktywnie zapewniać wolne bloki nawet podczas pisania. ARC 18.000 spada do średnio zaledwie XNUMX XNUMX IOPS, co daje mu znaczną przewagę nad konkurencją.

Ponadto można stwierdzić, że kontroler czyści niektóre bloki poprzez czyszczenie pamięci w czasie bezczynności. Pokazał, że nie można tego przyjąć za pewnik Testowanie Samsung 840 Pro, który z tego powodu wypadł stosunkowo słabo dla modelu wydajności w scenariuszu obciążenia w teście zapisu sekwencyjnego Iometru.

wkład

Wskaźniki biegu jałowego są stosunkowo wysokie i wynoszą około 1 wata. Ponieważ dodatkowe tryby oszczędzania energii, takie jak DevSleep, nie są obsługiwane, nie można dalej zmniejszać zużycia energii.

Ze względów technologicznych papierkowa robota jest najbardziej energochłonna, ponieważ ogniwa muszą być wtedy ładowane i rozładowywane, a kontroler ma najwięcej mocy obliczeniowej. Zużycie 5 watów brzmi jak dużo dla dysków SSD, ale nie należy zapominać o tym, że w większości przypadków są one bezczynne, a gdy trzeba coś zrobić, to głównie dostęp do odczytu. Dlatego wyniki te należy zawsze widzieć w odniesieniu do własnego wykorzystania dysku SSD.

Konkluzja

OCZ chce odzyskać zaufanie swoimi nowymi produktami. Dzięki dostępnej już pamięci flash Toshiba NAND i wyrafinowanemu kontrolerowi jest bardzo duża szansa, że ​​i to się uda. Wskazuje na to również test wytrzymałości Kitguru.net wspomniany w sekcji „Żywotność”. W przypadku braku kryształowej kuli i tak nigdy nie można składać wiążących oświadczeń w tej dziedzinie.

Jednak trudno uwierzyć, że kontroler w połączeniu z dużą liczbą pakietów matryc na dysku SSD nie może zrównoleglać wystarczającej liczby procesów odczytu, aby wyczerpać interfejs SATA. Albo jest to sztuczne ograniczenie odróżniające początkujących od wysokowydajnych modeli z oferty OCZ, albo jest to kompromis na korzyść wyższej wydajności ciągłego pisania. Bez względu na przyczynę, ARC 100 to wszechstronny produkt z dwoma małymi nacięciami: niezbyt dobry pod względem mobilności i gorszym odczytem. Z drugiej strony może pochwalić się znacznie lepszą wydajnością zapisu, dzięki czemu przewyższa podstawowe modele konkurencji pod względem szybkości zapisu sekwencyjnego, a nawet deklasuje modele wydajnościowe w testach stabilnych i serwerowych.

Porównajmy aktualne ceny z innymi modelami z segmentu podstawowego:

Dzięki ARC 100, OCZ bezpośrednio rzuca wyzwanie cenowemu myśliwcowi Crucial MX100. Mocne strony ARC 100 leżą w bardzo stabilnym pisaniu i serwisie (w przypadku wady wymiana z wyprzedzeniem poprzez podanie numeru seryjnego, nawet bez faktury). Z drugiej strony MX100 ma lepszą wydajność odczytu i nie obejdzie się bez kompatybilności eDrive i dodatkowych trybów oszczędzania energii. Tutaj każdy musi decydować według własnych potrzeb. W przyszłych produktach firma OCZ nie powinna tracić z oczu faktu, że te cechy są pożądane również przez klientów z segmentu podstawowego. Podsumowując, ARC 100 to imponująca wydajność pod względem stosunku ceny do wydajności.

[ri], 2 lutego 2015